___________________________________________________________________________________________
DEVELOPER : Capcom
PUBLISHER : Capcom
ΕΙΔΟΣ : Action-Adventure
ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΙΚΤΩΝ : 1
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΓΙΑ : Wii
REVIEWER : Βαγγέλης “Hylian” Καρπέτης
REVIEWED ON : Wii
___________________________________________________________________________________________
Το Dead Rising στο Wii! Ναι είναι αλήθεια. Το εκπληκτικό παιχνίδι του XBOX 360 ήρθε και στην κονσόλα μας. Τελείως αναπάντεχη μεταφορά καθώς ο συγκεκριμένος τίτλος ήταν από τους πιο εντυπωσιακούς και απαιτητικούς, τεχνολογικά, της κονσόλας της Microsoft όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 2006. Είναι όμως μια καλή μεταφορά ή μια χαμένη ευκαιρία; Στο review δεν θα ασχοληθώ καθόλου με την σύγκριση των δύο εκδόσεων, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι πώς τρέχει το παιχνίδι στην κονσόλα της Nintendo και αυτό είναι που θα εξετάσουμε. Για τις διαφορές ανάμεσα στις δύο εκδόσεις ανατρέξτε στο σχόλιο που ακολουθεί το review.
Smells Like Romero’s Spirit!!
Αναλαμβάνετε τον ρόλο του φωτορεπόρτερ Frank West, ο οποίος μυρίζεται ότι υπάρχει μια μεγάλη είδηση να αποκαλυφθεί στην μικρή πόλη Willamette του Κολοράντο (αφού ξαφνικά η εθνοφρουρά σφραγίζει την πόλη χωρίς να δημοσιοποιήσει τα αίτια) κι έτσι παίρνει ένα ελικόπτερο και κατευθύνεται εκεί. Ο πιλότος τον αφήνει στην οροφή του μεγάλου εμπορικού κέντρου της πόλης και υπόσχεται ότι θα επιστρέψει σε 3 μέρες. Που να το ήξερε ο Frank ότι πατώντας το πόδι του σε αυτό το καταραμένο μέρος θα μετατρεπόταν από ρεπόρτερ σε διασώστη! Θα καταλάβετε αργότερα τι θέλω να πω. Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι ότι όλη η πόλη έχει πληγεί από έναν θανατηφόρο ιό κι έχει μετατρέψει σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της σε ανεγκέφαλα, αιμοδιψή ζόμπι!
“Όλη η πόλη έχει πληγεί από έναν θανατηφόρο ιό κι έχει μετατρέψει σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της σε ανεγκέφαλα, αιμοδιψή ζόμπι”
Ο Frank καταφέρνει να επιβιώσει από μια επιδρομή τους μέσα στο εμπορικό κέντρο και να βρει καταφύγιο στο δωμάτιο ασφαλείας του mall, μαζί με λίγους ακόμη τυχερούς. Ανάμεσα σε αυτούς είναι κι ένας κύριος ονόματι Otis, ο οποίος είναι ο επιστάτης του mall, και αποδεικνύεται ιδιαίτερα απαιτητικός. Σας αναθέτει διάφορες αποστολές και αν και δεν μοιάζει ιδιαίτερα ανήμπορος δεν κουνάει το δαχτυλάκι του για να βοηθήσει. Το μόνο που κάνει είναι να παρακολουθεί τα monitor των καμερών ασφαλείας, να σας αναγκάζει να σώζετε όποιον επιζώντα εντοπίζει και να το παίζει και ειδήμον μέσω walkie-talkie όταν είστε στο mall, δίνοντάς σας «πολύτιμες» συμβουλές. Και μου αρέσει που κάθε φορά που τελειώνετε μια αποστολή με επιτυχία, κλαψουρίζει ότι θα ήθελε κι αυτός να «κόψει κώλους» σαν τον Frank! Ε ΚΟΥΝΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΩΛΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΤΣΑΚΙΣΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ!!! Συγνώμη παιδιά αλλά με εκνευρίζει απελπιστικά αυτός ο τύπος. Δύο ακόμη «κάτοικοι» του δωματίου ασφαλείας είναι ειδικοί πράκτορες της ευρύτερης περιοχής, οι οποίοι όλα δείχνουν ότι ξέρουν πολλά για τον ιό αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να μοιραστούν με τον Frank τις πληροφορίες τους. Τουλάχιστον στην αρχή.
Γενικά η δουλειά σας στο παιχνίδι θα είναι να σώζετε διάφορους καθυστερημένους επιζώντες, κατ’ αρχάς εντοπίζοντάς τους και κατά δεύτερον συνοδεύοντάς τους στο ασφαλές κρυσφήγετο. Είναι μια ρουτίνα ιδιαιτέρως κουραστική, ειδικά όταν συνοδεύετε περισσότερους από έναν επιζώντες ταυτόχρονα. Αν έχετε προχωρήσει αρκετά το παιχνίδι τότε ακόμα χειρότερα. Με το συνοθήλευμα των ζόμπι να εμφανίζεται ως δια μαγείας σε διάφορα σημεία εξαιτίας του άθλιου pop-up, οι επιζώντες θα κολλάνε συχνά-πυκνά και θα πρέπει να γυρνάτε πίσω για να τους σώζετε πριν τους τινάξει στον αέρα κανένας παπαγάλος με χειροβομβίδα!! (θα μιλήσουμε αργότερα και για αυτό!) Μόλις τους σώσετε και πάτε να γυρίσετε από τον διάδρομο που είχατε μόλις ανοίξει, διαπιστώνετε ότι ξαναγέμισε με ζόμπι! Πολύ εκνευριστικό μετά από μερικές αποστολές. Στο τέλος κάθε αποστολής θα ανταμειφθείτε με έναν βαθμό ανάλογα με τον αν καταφέρατε να σώσετε όλους τους επιζώντες, πόσα ζόμπι σκοτώσατε, πόση ζημιά δεχθήκατε και τον χρόνο που χρειαστήκατε για να την ολοκληρώσετε.
Ανάμεσα στις αποστολές διάσωσης, υπάρχουν και κάποιες αποστολές που ξεδιπλώνουν το σενάριο και αποκαλύπτουν σταδιακά το μυστήριο που βρίσκεται κρυμμένο πίσω από τη θανατηφόρα μόλυνση. Σε αυτό βοηθάνε κάποιες pre-rendered και in-game graphics cut-scenes που παρεμβάλλονται ανάμεσα στη δράση και σας διαφωτίζουν σχετικά.
Όταν δεν έχετε αποδεχθεί κάποια αποστολή, μπορείτε να τριγυρνάτε ελεύθερα στο mall, σκοτώνοντας άπειρα ζόμπι και ψάχνοντας νέα αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φονικά εργαλεία. Εκεί έγκειται και η μεγαλύτερη ευχαρίστηση του παιχνιδιού. Υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά «όπλα» διασκορπισμένα σε όλες τις επιμέρους περιοχές του mall και έχετε έναν τόσο μεγάλο αριθμό «εθελοντών» για πειραματόζωα, που δε θα σταματήσετε να σκοτώνετε ποτέ! Τα καημένα τα ζόμπι λοιπόν θα πρέπει να υποστούν πριόνια, τρυπάνια, καραμπίνες αλλά και…παγκάκια, ομπρέλες, κιθάρες, ποδήλατα, μπάλες, σφυριά, ρόπαλα, τηγάνια (τα οποία μπορείτε μάλιστα να ζεστάνετε πρώτα σε ένα μάτι κουζίνας!), σπαθιά, βάζα και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας! Μπορείτε μέχρι και να τα καπελώσετε με έναν οδικό κώνο ή ένα μεγάλο κομμάτι lego και να μην μπορούν να δούνε που πάνε. Πραγματικά ξεκαρδιστικό θέαμα όπως προχωράνε διστακτικά και σκουντουφλάνε από τοίχο σε τοίχο!
Ο αριθμός των ζόμπι που σκοτώνετε αθροίζεται συνεχώς καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και είναι μόνιμα ορατός στο κάτω δεξί κομμάτι της οθόνης. Είναι πραγματικά πολύ ικανοποιητικό να βλέπετε τον αριθμό να μεγαλώνει κατά χιλιάδες!!!
Σκοτώνοντας ζόμπι και ψυχοπαθείς αλλά και σώζοντας επιζώντες ή καταφέρνοντας συγκεκριμένα κατορθώματα (achievements), κερδίζετε πόντους εμπειρίας, οι οποίοι κατά διαστήματα ανεβάζουν το επίπεδό σας σε διάφορους τομείς όπως τις αμυντικές κι επιθετικές σας ικανότητες και την χωρητικότητα του inventory σας. Και υποτυπώδη στοιχεία RPG δηλαδή στο Dead Rising!
ΧΑΧΑ! Σε Πετσόκοψα Με Μηχανή Του Γκαζόν!! Τι Ωραία!
Το παιχνίδι ισορροπεί κάπου ανάμεσα στη φρίκη και το μαύρο χιούμορ, με τη ζυγαριά να γέρνει πιο πολύ προς το δεύτερο. Από την μία σφάζετε χιλιάδες ανθρώπους και ζώα που η ατυχία τους μεταμόρφωσε σε τέρατα της παραφύσης κι από την άλλη μπορείτε να αλλάζετε ρούχα στα διάφορα καταστήματα του mall, φορώντας ακόμα και στολές νοσοκόμας! Και σα να μην έφτανε αυτό, ο…στιβαρός Frank κάνει και μια σέξι, γλοιώδη, γυναικεία κίνηση για να κοιταχτεί στον καθρέφτη!! Μπορείτε να μακελεύετε ζόμπι με μηχανικό τρυπάνι(πρέπει να το δοκιμάσετε!) ή Katana, με κομμένα μέλη να πετάγονται παντού, αλλά επίσης να τα ξεκάνετε και με…μπάλα bowling ή πετώντας CDs!!! Μην περιμένετε λοιπόν κάποιο σοβαρό, τρομακτικό σενάριο σαν του Resident Evil ή του Silent Hill. Η εμπειρία του Dead Rising θυμίζει splatter Β-Movies με χορταστικές σφαγές και μια μεγάλη δόση γελοίου χιούμορ.
“Το παιχνίδι ισορροπεί κάπου ανάμεσα στη φρίκη και το μαύρο χιούμορ, με τη ζυγαριά να γέρνει πιο πολύ προς το δεύτερο”
Τα bosses δεν είναι κάποια ιδιαιτέρως δυνατά νεκροζώντανα πλάσματα, όπως θα περιμένατε, αλλά απλοί άνθρωποι οι οποίοι όμως έχουν υποστεί τέτοια ψυχολογική κατάρρευση που δεν καταλαβαίνουν ούτε από σφαίρες! Μόνο έτσι δικαιολογείται το ότι ενώ είναι απλοί άνθρωποι, όσο και να τους πυροβολείτε δεν πεθαίνουν! Ούτε καν αν τους κόψετε 5-6 φορές με το αλυσοπρίονο! Είναι τελείως παράλογο! Όπως και να έχει θα συναντήσετε ενδιαφέροντες…ψυχασθενείς που δεν λένε να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση γύρω τους, με τα χιλιάδες ζόμπι, και ζούνε στην κοσμάρα τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο έμπορος όπλων, ο οποίος το έπαιζε ζόρικος, τον έκανα σουρωτήρι από τις σφαίρες και τελικά απλά συνήλθε και είπε να…συνεχίσει να πουλάει όπλα!! Καλά διαβάσατε, όχι μόνο δεν πέθανε από σφαίρες που θα σκότωναν όλους τους Έλληνες πολεμιστές του Τρωικού Πολέμου αλλά αποφάσισε μέσα σε μια κατάσταση τρέλας, με τους πολίτες να μετατρέπονται σε ζόμπι, με άπειρα πτώματα παντού και χωρίς να ξέρει αν θα ζει το επόμενο λεπτό, να πουλάει όπλα!! Γιατί να μην τον πυροβολήσω απλά και να του τα πάρω; Βρείτε μου έναν λόγο! Αλλά…ξέχασα, οι σφαίρες δεν πιάνουν! ΑΑΑΑΑΑ θα τρελαθώ κι εγώ!
Όλα Ματώνουν, Ακόμα Και Τα Μάτια Σας!!
Όλα Ματώνουν, Ακόμα Και Τα Μάτια Σας!!Εντάξει, δεν αντέχω. Θα το πω, όσο κι αν δεν θέλω να συγκρίνω: Το παιχνίδι στο XBOX 360 τρέχει πολύ, μα πάρα πολύ καλύτερα. Λογικό βέβαια, αν λάβουμε υπόψη μας τις διαφορές των δύο μηχανημάτων όμως η ελεύθερη πτώση του τεχνικού τομέα δεν δικαιολογείται από τις αδυναμίες του Wii. Η μηχανή του Resident Evil 4, πάνω στην οποία στήθηκε το παιχνίδι, όντας προηγούμενης γενιάς πια (κάτι που πρέπει να καταλάβει η αγαπητή Capcom), δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην απαιτήσεις του Dead Rising. Μπορεί το RE4 να είχε πολλά εξωτερικά περιβάλλοντα αλλά με τη χρήση έντονης βλάστησης και άλλων διακοσμητικών αντικειμένων, περιόριζε το οπτικό σας βάθος σε μεγάλο βαθμό. Αυτή η τεχνική δεν πιάνει στο Dead Rising, το οποίο πρέπει να έχει συνεχή οπτική επαφή με σχεδόν ολόκληρο το εμπορικό κέντρο. Η συνέπεια; Zόμπι που εμφανίζονται μόνο όταν φτάσετε κοντά (pop-up) και χαμηλή ποιότητα anti-aliasing (εξομάλυνση ορίων) με αποτέλεσμα την εμφάνιση των γνωστών «σκαλοπατιών» σε πολλά αντικείμενα του περιβάλλοντος χώρου.
Επίσης τα ζόμπι μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους κι εκτός αυτού εξαφανίζονται αμέσως μόλις…ξαναπεθάνουν! Θα μπορούσε να έχει γίνει πολύ ποιοτικότερη δουλειά στην αξιοποίηση του hardware αλλά…μπροστά στο γρήγορο κέρδος, τι είναι η ποιότητα;;; Πρέπει να δείτε τα μικρά cut-scenes που παρουσιάζουν ένα νέο είδος εχθρού για να καταλάβετε την προχειροδουλειά στο μεγαλείο της. Αφήστε που ότι ρούχα και να φοράτε, τα cut-scenes σας δείχνουν πάντα με το κλασικό κοστουμάκι! (Κάτι που μισώ ιδιαίτερα!)
Ακόμη όμως κι αν αντέξουν τα μάτια σας όλα τα παραπάνω ψεγάδια, σίγουρα δεν θα αντέξουν την εμφάνιση του Frank! Δεν υπάρχει πιο ασχημομούτσουνος ήρωας σε video-game! Ακόμη και ο Bowser θα πρέπει να είναι πιο περήφανος όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη! Πιθανότατα είναι η ανθρώπινη εκδοχή του Donkey Kong!! Αφήστε που πάντα κρατάει μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι, την οποία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει κιόλας, και περπατάει σαν κουλός! Μάλλον…σαν συγκαμένος!
Η μηχανή του Resident Evil 4, πάνω στην οποία στήθηκε το παιχνίδι, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην απαιτήσεις του Dead Rising”
Επίσης μην ελπίζετε στον αριθμό των ζόμπι που υπήρχαν ταυτόχρονα στην οθόνη, στο πρωτότυπο παιχνίδι. Αυτό έτσι κι αλλιώς δεν το περιμέναμε και μάλιστα ήταν ο κύριος λόγος που δεν περίμενα το συγκεκριμένο παιχνίδι να κυκλοφορήσει στο Wii. Η αλήθεια είναι όμως ότι σχεδόν πάντα θα είστε περιτριγυρισμένοι από τουλάχιστον καμιά 40αριά απέθαντους και από κάποιο σημείο και μετά, πολύ δύσκολα θα μπορείτε να τους αποφεύγετε αναίμακτα. Ειδικά όταν συναντάτε πιο ζόρικους εχθρούς, όπως νεκροζώντανα σκυλιά και παπαγάλους, οι οποίοι είναι πιο ευκίνητοι και είναι δύσκολο να τους πετύχετε, θα ψάχνετε απεγνωσμένα έξοδο διαφυγής.
Βέβαια η κλιμακωτή αύξηση της δυσκολίας θα μπορούσε να κάνει τα ζόμπι πιο ανθεκτικά και όχι να δίνει στους παπαγάλους χειροβομβίδες!!! Μην ξαναδιαβάζετε, καλά διαβάσατε! Οι παπαγάλοι μετατρέπονται σε βομβαρδιστικά αφού όπου και να πάτε θα σας πετάνε χειροβομβίδες. Τώρα μην ρωτάτε που τις βρίσκουνε ούτε πώς βγάζουνε τις περόνες. Μα που ζείτε; Είναι το νέο τέχνασμα της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, τώρα που στερεύει και το πετρέλαιο!!
Από ηχητικής απόψεως τώρα, τα μουγκρητά των ζόμπι, οι κραυγές και τα λοιπά ηχητικά εφέ είναι αρκετά καλά αλλά επαναλαμβάνονται συχνά. H μουσική κάνει σπάνια την εμφάνισή της και συνήθως ακούγεται μόνο στο ασανσέρ και από τα μεγάφωνα του mall (λογικό) και με αυτόν τον τρόπο διατηρείται μια πιο…ρεαλιστική ατμόσφαιρα. Εξαίρεση οι μάχες με τα bosses, οι οποίες εμπλουτίζονται με, συνήθως, metal μουσική. Όχι ιδιαιτέρως ποιοτική όμως. Οι φωνές που επιλέχτηκαν για τους διαλόγους είναι μέτριες αλλά γίνονται άσκοπες εξαιτίας των απαίσιων διαλόγων!!
Τουλάχιστον Έχω Τα Χέρια Μου!!
Ο χειρισμός είναι παραπλήσιος με αυτόν του RE4 όταν σκοπεύετε με κάποιο όπλο. Κρατάτε πατημένο το B, σημαδεύετε με το Wiimote και πατάτε το Α για να ρίξετε. Από την άλλη όταν κρατάτε στα χέρια σας κάποιο αντικείμενο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σαν φονικό εργαλείο (όλα δηλαδή!), μπορείτε να χτυπάτε με το Α ή να κάνετε μια κίνηση με το Wiimote για μια πιο ισχυρή επίθεση. Μερικές φορές θα σας δοθεί η ευκαιρία να εκτελέσετε κάποιες ειδικές κινήσεις, αν π.χ. ένα ζόμπι έχει ζαλιστεί από τα χτυπήματά σας. Για να κάνετε μία γενική ενέργεια, όπως να ανοίξετε μια πόρτα ή να σηκώσετε ένα αντικείμενο, πρέπει να πατήσετε ταυτόχρονα το Α και το Ζ. Μπορεί να ακούγεται χαζή και μη βολική η χρήση δύο κουμπιών αλλά σκεφτείτε να είστε πάνω από ένα αντικείμενο και ταυτόχρονα να είστε περικυκλωμένοι από εχθρούς. Αν μπορούσατε να σηκώσετε το αντικείμενο πατώντας μόνο το Α κι εσείς θέλατε να χτυπήσετε τα ζόμπι γύρω σας τι θα γινόταν; Θα σήκωνε το αντικείμενο! Άρα σοφή η επιλογή κατ’ εμέ. Η έλλειψη άλματος περιορίζει πολύ τον χώρο που κινείστε κι έτσι κάνει την διαδρομή που ακολουθάτε για να πάτε κάπου ένα πολύ συγκεκριμένο, προκαθορισμένο μονοπάτι. Πολύ κακή επιλογή, πάλι κατ’ εμέ!!
Θέλουμε Κι Άλλο (Κόπο) Από Την Capcom!
Θέλουμε Κι Άλλο (Κόπο) Από Την Capcom!Όταν είχα ακούσει ότι το Dead Rising θα κυκλοφορούσε για το Wii είχα ενθουσιαστεί, αφού ήταν ένας από τους λίγους τίτλους που πραγματικά ζήλευα από τη βιβλιοθήκη του XBOX. Όντας μεγάλος zombie fan και με το παιχνίδι να προσφέρει άπειρα ζόμπι σε ένα εμπορικό κέντρο γεμάτο φονικά αντικείμενα, δε θα μπορούσα να μην το αναμένω με ανυπομονησία. Άλλωστε το “Dawn Of The Dead”, η ταινία του Romero που φαίνεται να μιμείται το παιχνίδι, είναι ένα από τα μακράν αγαπημένα μου του είδους. Όμως απογοητεύτηκα τόσο πολύ με το τελικό αποτέλεσμα που εκνευρίστηκα αφάνταστα με τη χαμένη ευκαιρία.
Ο κύριος λόγος που σας προτείνω να δοκιμάσετε τον τίτλο είναι ότι έχει να προσφέρει μερικές ώρες διασκέδασης. Η ανακάλυψη νέων όπλων και η χρήση τους για την ανελέητη σφαγή ορδών από ζόμπι ακούγεται και είναι μια πολύ διασκεδαστική ασχολία αλλά ο κακός τεχνικός τομέας και οι γελοίες προσθήκες μολυσμένων ζώων για να αυξηθεί η δυσκολία (ακόμη δεν μπορώ να χωνέψω τους παπαγάλους-βομβαρδιστικά!), ρίχνουν το παιχνίδι στη μετριότητα. Η βέλτιστη λύση, εφόσον είναι εφικτή, είναι να το νοικιάσετε. Με αυτόν τον τρόπο θα δώσουμε το μήνυμα στην Capcom ότι είναι καλοδεχούμενα αυτού του είδους τα παιχνίδια στην κονσόλα μας αλλά απαιτούμε πραγματικά καλή δουλειά αν θέλουνε να στάξουμε τα ευρουλάκια μας για να τα αγοράσουμε.
Εκτός review, σας αναφέρω τις διαφορές ανάμεσα στην έκδοση του Wii και του XBOX 360.
- Στο Wii προστέθηκαν πολλαπλά save-slots ενώ στο XBOX υπήρχε μόνο ένα.
- Διορθώθηκαν κάποια προβλήματα με μικρές γραμματοσειρές που υπήρχαν στο XBOX και αφορούσαν τις οθόνες καθοδικού σωλήνα (τις μη Plasma ή LCD δηλ.).
- Στην Wii version δεν έχετε χρονικό περιορισμό. Το παιχνίδι τελειώνει όταν ολοκληρώσετε όλες τις αποστολές, που αυτόματα θεωρείται ότι πέρασαν 3 μέρες σεναριακά. Αντίθετα, στο XBOX είστε πολύ περιορισμένοι χρονικά, καθώς το παιχνίδι τελειώνει σε 6 πραγματικές ώρες (3 μέρες στο παιχνίδι) ανεξάρτητα των πράξεών σας ή της ολοκλήρωσης αποστολών. Ανάλογα με τις πράξεις σας όμως, αλλάζει και ο επίλογος του παιχνιδιού.
- Προστέθηκαν κάποιοι νέοι εχθροί στην έκδοση για Wii.
- Ο αριθμός των όπλων στο Wii μειώθηκε αλλά αυξήθηκαν τα πυρομαχικά.
- Στο Wii, όταν μιλάτε στο walkie-talkie το παιχνίδι παγώνει. Στο XBOX δεν συνέβαινε αυτό, γεγονός ιδιαιτέρως εκνευριστικό, αφού ήσασταν τελείως ανήμποροι να αντιδράσετε σε οποιαδήποτε επίθεση. Κάθε επίθεση διέκοπτε την κλήση σας!
- Ο τεχνικός τομέας έπεσε κατακόρυφα σε βαθμό που δεν δικαιολογείται από τις αδυναμίες του Wii. Το XBOX μπορούσε να απεικονίζει 800 ζόμπι ταυτόχρονα ενώ το Wii
- Στην έκδοση του Wii δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την φωτογραφική μηχανή!!!!! Στην έκδοση του XBOX, οι φωτογραφίες που βγάζατε έπαιζαν σπουδαίο ρόλο στο παιχνίδι. Λογικό αφού υποτίθεται ότι είστε ΦΩΤΟρεπόρτερ!!!
Τελική αποτίμηση: Αν και το Chop Till You Drop διορθώνει μερικά σοβαρά προβλήματα της παλιότερης έκδοσης, θυσιάζει διάφορους τομείς που αναδείκνυαν το παιχνίδι με ιδιαίτερο τρόπο. Αν έχετε και XBOX 360 προτιμήστε την δική του έκδοση, ειδικά στην τιμή που μπορείτε να το βρείτε πια.
