___________________________________________________________________________________________
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τζέφ Βάντερμιερ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Καστανιώτη
ΕΙΔΟΣ : Sci-fi, Horror
REVIEWER: Γιώργος Παύλου
___________________________________________________________________________________________
Ασχολούμαι με την λογοτεχνία φαντασίας εδώ και 25 χρόνια και, με την ιδιαίτερη προτίμηση που έχω στις ανθολογίες διηγημάτων, έχω διαβάσει τα έργα δεκάδων συγγραφέων του χώρου…
Και ενώ πλέον πίστευα ότι είναι δύσκολο να εμφανιστεί κάτι που θα με κάνει να πέσω από τα σύννεφα, πρέπει να ομολογήσω ότι ο “Αφανισμός” του Τζέφ Βάντερμιερ είναι ένα από τα πιο περίεργα και αλλόκοτα πράγματα που έχω διαβάσει… Και μιας και μιλάμε για λογοτεχνία φαντασίας οι χαρακτηρισμοί “περίεργο” και “αλλόκοτο” μόνο θετικοί μπορούν να είναι!
Σημαντικό ρόλο στην ευχάριστη έκπληξη που μου επιφύλασσε η ανάγνωση του “Αφανισμός”, έπαιξε και το γεγονός ότι είχα δει και την ταινία πάνω στην οποία έχει στηριχτεί το βιβλίο. Και ενώ πλέον έχω μάθει ότι οι ταινίες οι οποίες στηρίζονται σε βιβλία, σπάνια αποτελούν πιστές μεταφορές του αρχικού έργου, η αλήθεια είναι ότι είχα προετοιμαστεί για να διαβάσω ένα μυθιστόρημα με έντονες επιρροές από το Colour Out Of Space του H.P. Lovecraft.
Άλλωστε οι επιρροές του συγκεκριμένου διηγήματος ήταν τόσο εμφανής στην ταινία, που το θεωρούσα δεδομένο ότι θα υπήρχαν και στον πύρινα του βιβλίου. Για δεύτερη φορά αποδείχτηκε ότι έκανα λάθος!
Η ιστορία εξελίσσετε μέσα σε μια μυστηριώδη περιοχή με την κωδικοί ονομασία “Χ” και ο αναγνώστης παρακολουθεί την τρομακτική και σχεδόν ψυχεδελική εμπειρία μιας τετραμελής ομάδας επιστημόνων, η οποία έχει σταλεί να εξερευνήσει την περιοχή και αποτελείται από μια ψυχολόγο, μια βιολόγο, μια ανθρωπολόγο και μια χωρομέτρη.
Αν και ο σκοπός τούς είναι να καταγράφουν τις εμπειρίες τους, να κάνουν μια σειρά από μετρήσεις, άλλα και να φτάσουν σε ένα φάρο ο οποίος βρίσκεται στην ακτή της περιοχής, η αποστολή τους βγαίνει εντελώς εκτός έλεγχου όταν ανακαλύπτουν ένα μυστηριώδες υπόγειο κτίσμα…
Η αινιγματική φύση του κτίσματος και η επιρροή του στην ομάδα των τεσσάρων γυναικών, οδηγεί τους χαρακτήρες στα άκρα, αφού πέρα την προσπάθεια τους να δώσουν εξηγήσεις σε ακατανόητα φαινόμενα, έρχονται σε σύγκρουση με τους προσωπικούς τους δαίμονες και με την καχυποψία για τις συντρόφους τους.
Όπως έγραψα και πιο πάνω, περίμενα να διαβάσω μια ιστορία οπού η Lovecraftικη ατμόσφαιρα θα ήταν τουλάχιστον εμφανής… Και όμως, ο Τζεφ Βάντερμιερ έχει πάρει τις οποίες επιρροές, τις έχει “φιλτράρει” και τις έχει ενσωματώσει με τόσο περίτεχνο τρόπο στη γραφή του, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι πραγματικά ξεχωριστό.
Ναι, τα στοιχειά του τρόμου ο οποίος απορρέει από κάτι το οποίο είναι πραγματικά “ξένο” στην ανθρώπινη φύση υπάρχουν μέσα στην ιστορία, άλλα τα ποιο περίεργα και αλλόκοτα κομμάτια της διήγησης δεν στηρίζονται εκεί… Ο
ι περίεργοι κανόνες που πρέπει να ακολουθούν τα μέλη της αποστολής, η πλήρης έλλειψη γνώσης για τον σκοπό τους και για την φύση της περιοχής και η απολυτή ανωνυμία των χαρακτήρων είναι τα στοιχειά που έδιναν στην αφήγηση τον πιο σκοτεινό της χαρακτήρα. Θα ακουστεί παράδοξο, άλλα μερικές από τις πιο έντονες στιγμές του “Αφανισμός” πηγάζουν από τα πιο απλά πράγματα.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία στην επίδραση που έχει το “Αφανισμός” στον αναγνώστη έχει να κάνει σε πολύ μεγάλο με τον τρόπο διήγησης της ιστορίας. Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η πλήρης αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο μέσα από τα ματιάς της βιολόγου της ομάδας.
Πέρά από το γεγονός ότι είναι ένα άτομο βαθιά προβληματικό, με κοινωνικοπαθή και εμμονική συμπεριφορά, το γεγονός ότι δεν έχει πλήρη γνώση των στόχων και του πραγματικού σκοπού της αποστολής, με τον συγγραφέα να μην παρεμβαίνει σε κανένα σημείο του διηγήματος με σκοπό την «παροχή εξηγήσεων», δημιουργούν ένα κλίμα μόνιμης αβεβαιότητας στον αναγνώστη…
Διαβάζοντας το βιβλίο, θα αναρωτηθείτε ξανά και ξανά, τι από όσα περιγράφει η βιολόγος είναι πραγματικά όπως το παρουσιάζει και τι όχι… Και αυτό δεν ισχύει μόνο στα όσα παράδοξα βλέπει, άλλα και στο πως κρίνει τα άλλα μέλη της ομάδας και τις αποφάσεις τους.
Τελειώνοντας το “Αφανισμός”, το οποίο είναι το πρώτο μέρος της “Τριλογίας της Νότιας Ζώνης”, έπιασα τον εαυτό μου να σκέπτεται ξανά και ξανά τα γεγονότα του βιβλίου. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι έχεις καταλήξει με περισσότερα ερώτημα από ότι στην αρχή της αφήγησης… Από τι λίγες φορές που περιμένω με τόση αγωνία να διαβάσω την συνεχεία ενός βιβλίου!
Το “Αφανισμός” του Τζεφ Βάντερμιερ, μου δόθηκε από τις εκδόσεις Καστανιώτη στα πλαίσια της παρουσίασης του και μπορείτε να το βρείτε εδώ!