- ΕΙΔΟΣ : Platform, Action-adventure
- REVIEWED ON : Switch
Διαθέσιμο για: PS4, Switch, PC
Παίζοντας το Flashback 25th Anniversary καταλήγεις στο εξής συμπέρασμα: H νοσταλγία σε συνδυασμό με την παιδική αθωότητα, είναι τελικά “επικίνδυνο” mix…
Βλέπετε, ενώ πίσω στα 90’s “έζησα” την κυκλοφορία του παιχνιδιού, με τα reviews που το εξυμνούσαν ως ένα μοναδικό video game, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία πραγματικά να παίξω το Flashback πέρα από την εντυπωσιακή πρώτη πίστα η οποία με είχε μαγέψει σαν παιδί.
Προσθέστε στα παραπάνω και τις διάφορες λίστες που το τοποθετούσαν στα 100 καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών και μπορείτε να φανταστείτε το αποτέλεσμα: Το Flashback είχε εδραιωθεί στην αντίληψη μου ως ένα πραγματικά καλό και ιδιαίτερο παιχνίδι, το οποίο κάποια στιγμή έπρεπε να παίξω.
Και επιτελούς, μετά από χρόνια “προσμονής” και αμέτρητες αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, βρήκα την ευκαιρία να βιώσω αυτόν τον ιστορικό τίτλο, μέσω της επετειακής έκδοσης Flashback 25th Anniversary.
Δυστυχώς όμως, όπως είπα στην αρχή, η νοσταλγία είναι επικίνδυνο πράγμα τελικά.
Πέφτοντας από τα σύννεφα…
Ας ξεκινήσουμε με το αυτό που διαπιστώσετε από το πρώτο λεπτό: το Flashback είναι τρομερά εντυπωσιακό οπτικά. Δεν είναι μόνο το εξαιρετικό animation, άλλα και το ιδιαίτερο art-style των cut-scenes. Σε αυτό τον τομέα, ακόμα και σήμερα το παιχνίδι δίνει “ρέστα” και πριν από 30 χρόνια, κάτι τέτοιο ήταν αρκετό για να κάνει τον κόσμο του gaming να “παραμιλάει”, παραβλέποντας πολλά από τα προβλήματα του παιχνιδιού.
Και αυτό γιατί το Flashback, πίσω από τα ιδιαίτερα και εντυπωσιακά visuals, σε επίπεδο gameplay δεν κάνει τίποτα πραγματικά “σωστά”. Κανένας μηχανισμός δεν είναι αρκετά καλός ή αρκετά προσεγμένος στην υλοποίηση του.
Πολλές φορές νοιώθεις ότι υπάρχει μια “κρίση ταυτότητας” του παιχνιδιού, αφού προσπαθεί να φέρει στοιχεία από adventure games, platform games και shoot’em’ups, χωρίς όμως να καταφέρνει, σε κανένα από τους παραπάνω τομείς, να προσφέρει ένα fun-to-play αποτέλεσμα…
Jack of all trades…
Η επιρροή των adventure games τω 90’s είναι διάχυτη στο Flashback: Από τον “περίεργο” χειρισμό, που με έκανε μονίμως να σκέφτομαι ότι έχει σχεδιαστεί για ποντίκι και arrows keys και όχι για controller, έως το δύσχρηστο inventory, είναι πολύ εύκολο να σου γεννηθεί η εντύπωση ότι το παιχνίδι ίσως να ξεκίνησε αρχικά ως point and click adventure.
Εκεί όμως που τα adventure της εποχής, είχαν να σου προσφέρουν μια καλή πλοκή και γρίφους με ενδιαφέρον, το Flashback αδυνατεί στο κομμάτι αυτό να κάνει τα στοιχειώδη. Το όποιο σενάριο είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, με σκόρπιες “επιρροές” από ταινίες όπως το Total Recall, The Running Man και They Live, ενώ οι ελάχιστοι «γρίφοι» είναι απλοϊκότατοι.
Ταυτόχρονα, ούτε στο κομμάτι του platforming καταφέρνει το Flashback να προσφέρει κάτι πραγματικά αξιόλογο. Ακόμα και όταν συνηθίσει κάποιος τον περίεργο χειρισμό, ο σχεδιασμός σε όλες σχεδόν τις πίστες, με εξαίρεση την πρώτη, δεν είναι αυτός που θα έπρεπε για να σε βάλει σε ένα «ρυθμό» που είναι απαραίτητος για να απολαύσεις το platform gameplay.
Η μεγαλύτερη, όμως, αδυναμία του παιχνιδιού είναι στο κομμάτι της μάχης! Μετά από ένα σημείο, απλά καταντάει αγγαρεία η αντιμετώπιση των εντελώς αδιάφορων εχθρών. κάντε equip το όπλο σας και ο ήδη προβληματικός χειρισμός του χαρακτήρα, γίνεται ακόμα χειρότερος, ενώ οι εχθροί, με την ανύπαρκτη ΑΙ, πολύ συχνά απλά έρχονται και προς το μέρος σας σαν lemmings.
Το αστείο είναι ότι αν δεν καταφέρετε να τους «εξοντώσετε» πριν σας πλησιάσουν, πολλές φορές απλά στέκονται διπλά σας και εκτελούν συνεχεία επίθεση, ακόμα και αν δεν μπορούν να σε πετύχουν, κάνοντας τις μάχες το χειρότερο σημείο του παιχνιδιού.
Flashback to The Future…
Εκεί που η 25th Edition κάνει πραγματικά καλή δουλειά είναι η πληθώρα επίλογων για το πως θα παίξει κάποιος το παιχνίδι. Με μια μεγάλη γκάμα διαφορετικών screen filters, μπορείτε να πετύχετε εύκολα το αποτέλεσμα που σας ικανοποιεί, ενώ ακόμα και στον ήχο, υπάρχει η δυνατότητα να επιλέξετε και αν θέλετε το αρχικό soundtrack ή το νέο remix.
Η σημαντικότερη όμως προσθήκη, χωρίς την οποία δεν θα «άντεχα» να τελειώσω το παιχνίδι και ας έχει διάρκεια μόνο 5-6 ώρες, είναι η δυνατότητα του rewind. Ανά πάσα στιγμή, μπορείτε να γυρίσετε τον «χρόνο» προς τα πίσω, αποφεύγοντας πολλούς από τους αμέτρητους θανάτους του χαρακτήρα σας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Ο μόνος λόγος που θα μπορούσα να προτείνω το Flashback, είναι για την «ιστορική» σημασία του τίτλου. Έχει ενδιαφέρον να δει κάποιος, όχι μόνο την εξέλιξη των video games, άλλα και το πόσο διαφορετική αντίληψη υπήρχε σχετικά με το τι είναι ένα «καλό» παιχνίδι.
Ακόμα όμως και για παιχνίδι του 1992, την ίδια χρονιά που είδαμε τίτλους σαν το Sonic 2 ή το The Legend of Zelda: A Link to the Past, που ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να είναι διασκεδαστικοί με εξαιρετικό gameplay, στο Flashback πίσω από το ιδιαίτερο artstyle και το εντυπωσιακό οπτικό κομμάτι, κρύβεται ένα κουραστικό παιχνίδι, με πολλαπλά προβλήματα, σε όλους σχεδόν τους τομείς του gameplay.
Γιώργος Παύλου
13/10/2021
