___________________________________________________________________________________________
DEVELOPER : SCE JAPAN
PUBLISHER : Sony
ΕΙΔΟΣ : Action/Hunting
ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΙΚΤΩΝ : 1-8
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΓΙΑ : PS Vita
REVIEWER : Γιώργος Παύλου
REVIEWED ON : PS Vita
___________________________________________________________________________________________
Χαρακτηρίστηκε το “κύκνειο άσμα” των ΑΑΑ αποκλειστικοτήτων για το PS Vita ενώ από πολλούς θεωρείται ένα πολύ καλό παράδειγμα για το τι μπορεί να μας δώσει σε τεχνικό επίπεδο το handheld της Sony. Όπως και αν το δείτε, είναι ένα απο τα παιχνίδια του PS Vita που συζητήθηκε όσο λίγα… Κυρίες και κύριοι, καλωσορίσατε στην εφιαλτική δυστοπία του Freedom Wars!
ΥΠΟΘΕΣΗ
Το Freedom Wars διαδραματίζεται στο έτος 102014, ένα εφιαλτικό μέλλον όπου η επιφάνεια της γης έχει καταστραφεί και είναι αδύνατον πλέον να συντηρήσει τους ανθρώπους. Αυτό οδήγησε στην δημιουργία υπόγειων πόλεων-κρατών στα όποια έχει συγκεντρωθεί και ο τοπικός πληθυσμός και έχουν την ονομασία Panopticons (Οι συνάδελφοι των Κοινωνικών και Πολιτικών επιστήμων που γνωρίζουν το έργο του Michel Foucault είδη χαμογελούν χαιρέκακα).
Στα Panopticons, λειτουργεί ένα απίστευτα απολυταρχικό καθεστώς όπου χιλιάδες κάμερες ελέγχουν τις κινήσεις των κατοίκων, στους οποίους επιβάλλονται ποινές ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα με σκοπό την συμμόρφωση τους αλλά και και την αύξηση της αποδοτικότητας τους. Βλέπετε, η καταστροφή της επιφάνειας της γης είχε ως αποτέλεσμα και την δραματική μειώσει του ανθρωπινού πληθυσμού. Έτσι πλέον ο πιο πολύτιμος πόρος του κάθε Panopticon είναι οι ίδιοι οι πολίτες του και οι υπηρεσίες που είναι σε θέση να προσφέρουν “για το κοινό καλό”.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα Panopticons μεταξύ τους είναι σε ένα διαρκή πόλεμο με καταδρομικές επιθέσεις που έχουν ως σκοπό την αρπάγη “πόρων” (ναι καλά καταλάβατε: πολιτών) από τις αντίπαλες πόλεις και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται τεραστία Bio-Mechs τα όποια ονομάζονται abductors τα όποια είναι σχεδιασμένα για αυτό ακριβώς τον σκοπό και έχουν τεραστία δύναμη πυρός!
Κάπου άδω ξεκινά και η δική σας ιστορία. Ο χαρακτήρας ανήκει στους Sinners, μια κάστα καταδίκων με τεράστιες ποινές (η δική σας είναι μόλις 1.000.000 χρόνια) οι οποίοι δεν έχουν καθόλου δικαιώματα, έχουν μόνιμος διπλά τους ένα cyborg ονόματι accessory για να επιβλέπει κάθε τους κίνηση και είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν τις αποστολές οι οποίες τους δίνονται από τα ανωτέρα κλιμάκια του Panopticon. Επί τους ουσίας οι Sinners είναι ο στρατός του κάθε Panopticon και για κάθε επιτυχημένη σας αποστολή θα κερδίζεται δικαιώματα και μείωση της ποινής σας.
“Το παιχνίδι δεν εξηγεί τίποτα μετά από ένα σημείο και αφήνει όλα τα μέρη της ιστορίας ξεκρέμαστα”
Η υπόθεση του παιχνιδιού ξεκινά με εξαιρετικό τρόπο αφού, όλο αυτό το post-apocalyptic sci-fi θέμα έμενα προσωπικά με ενθουσιάζει! Θα γνωρίσετε αρκετούς χαρακτήρες με τον καθένα να έχει το δικό του μοναδικό στυλ ενώ οι διάφορες αναφορές για τον κόσμο του παιχνιδιού οι οποίες ξετυλίγονται θα σας αφήσουν… στο πουθενά αφού κυριολεκτικά το παιχνίδι δεν εξηγεί τίποτα μετά από ένα σημείο και αφήνει όλα τα μέρη της ιστορίας ξεκρέμαστα. Τι εννοώ; Πάμε στο επόμενο μέρος του review και θα καταλάβετε…
GAMEPLAY
Πρέπει να ξεκαθαρίσω το εξής πρώτα. Υπάρχουν παιχνίδια τα όποια είναι σχεδιασμένα για να καθίσεις να παίξεις με τις ώρες, χωρίς όμως να μπορείς να πεις ότι “θα βάλω να παίξω 20 λεπτά και τέρμα” (πχ strategy games). Από την άλλη υπάρχουν παιχνίδια τα όποια είναι εξαιρετικά για να μικρά sessions αλλά, αν παίξεις απανωτές ώρες σε κουράζουν… Το Freedom Wars ανήκει ξεκάθαρα στην δεύτερη κατηγορία (με μια επιπλέον έμφαση στο co-op). Αυτό δεν πρέπει να το δείτε θετικά ή αρνητικά. Το παιχνίδι αναπτύχθηκε αποκλειστικά για το PS Vita και αυτού του είδους το gameplay ταιριάζει περισσότερο για gaming on-the-go για το οποίο τα handhelds είναι σχεδιασμένα (οποίος έχει χάσει τον προαστιακό και χρειάστηκε να περιμένει κανένα μισάωρο με καταλαβαίνει).
“Το παιχνίδι αναπτύχθηκε αποκλειστικά για το PS Vita και αυτού του είδους το gameplay ταιριάζει περισσότερο για gaming on-the-go”
Το Freedom Wars είναι ένα Hunting game. τι σημαίνει αυτό θα μου πείτε τώρα… ξέρετε τα κλασσικά παιχνίδια στα όποια καθαρίζεται πίστες νικώντας πολλούς “απλούς” εχθρούς ώσπου στο τέλος της πίστας υπάρχει ένας μεγάλος εχθρός με τον οποίο θα χρειαστεί να δώσετε μια μεγάλη μάχη; Τα Hunting games είναι ακριβώς αυτό με την μικρή διαφορά ότι λείπει το κομμάτι… των μικρών εχθρών. Με λίγα λογία σχεδόν όλες οι μάχες που θα δώσετε είναι και ένα Boss Fight! Υπάρχουν βεβαία και κάποιες μικρές εξαιρέσεις (θα τις δούμε παρακάτω) αλλά το 95% των απόστολων σας θα είναι αυτό.
Έτσι, έχοντας πάντα διπλά σας το πιστό σας accessory, έκτος από ελάχιστες περιπτώσεις που είστε ολομόναχος σε κάποια ειδικά missions, αναλαμβάνεται αποστολές με άλλους sinners σχηματίζοντας τετραμελής ομάδες (8 άτομα μετρώντας και τα accessories). Θα τοποθετείστε μέσα σε πίστες “αρένες” και θα πρέπει να εξοντώσετε τον abductor που έχετε απέναντι σας και αρκετές φορές αντίπαλους sinners. Εκεί βεβαία που το παιχνίδι απογειώνεται είναι όταν θα πρέπει να απελευθερώσετε κάποιον πολίτη από τον abductor και στη συνεχεία να τον μεταφέρεται στο extraction point. Αυτές είναι και οι μάχες που απαιτούν την καλύτερη σχεδίαση από μέρους σας αλλά είναι και οι πιο επικές!
To Freedom Wars, σε αντίθεση με αρκετά παιχνίδια του είδους, ξεκινά, τουλάχιστον, με κανονικό story και ανάμεσα στις αποστολές σας μπορείτε να μιλήσετε με τους υπόλοιπους μη βασικούς χαρακτήρες έτσι ώστε να μάθετε πληροφορίες αλλά και για να αποκτήσετε την δυνατότητα να τους επιλέγεται να σας ακολουθούσουν στις αποστολές. Για να προχωρήσετε την ιστορία του παιχνιδιού πρέπει να ανεβείτε “Code”, το οποίο είναι ένα σύστημα Ranking μεταξύ των Sinners, και για να το καταφέρεται αυτό πρέπει να καλύψετε κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις όπως να αποκτήσετε το δικαίωμα χρήσης οπλών Χ level. Με το που καλύψετε τις προϋποθέσεις αυτές και ολοκληρώσετε τις απαραίτητες αποστολές “ανεβαίνετε” code πράγμα που σημαίνει ότι προχωρεί η ιστορία, σας προσφέρονται νέα “δικαιώματα” και νέες αποστολές.
Με την ολοκλήρωση της κάθε αποστολής κερδίζεται μείωση της ποινής σας (όταν σας μείνουν μονό 800.000 χρόνια θα νοιώθετε σχεδόν ελεύθερος), υλικά για την αναβάθμιση των οπλών σας αλλά και πόντους για την αγορά “δικαιωμάτων”. Τα δικαιώματα αυτά μπορεί να είναι απλά πράγματα, όπως διαφορικά ρούχα (τα όποια φέρνουν μόνο στιλιστικές αλλαγές) αλλά και πιο σημαντικά όπως το δικαίωμα χρήσης μεγαλυτέρου level οπλών. Αυτό είναι και το leveling σύστημα του παιχνιδιού και ουσιαστικά δεν αφορά άμεσα τον χαρακτήρας σας, αλλά τα όπλα του. Όπως φανατίζεστε όσο περισσότερο ανεβάζεται ένα όπλο τόσο πιο σπάνια υλικά χρειάζεται για περαιτέρω αναβαθμίσεις.
“Εκεί βεβαία που το παιχνίδι απογειώνεται είναι όταν θα πρέπει να απελευθερώσετε κάποιον πολίτη από abductor”
Μπορεί να εξοπλίσετε των χαρακτήρα με 2 διαφορετικά όπλα από μια μεγάλη λίστα mellee και long range οπλών αλλά, αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η χρήση των Thorns! Το Thorn είναι ένα είδος ενεργειακού “λάσου” που έχει ο κάθε sinner και μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να κινηθείτε μέσα στις πίστες (αλά spiderman), να γαντζωθείτε πάνω σε τοίχους, να πιαστείτε πάνω στους τεράστιους abductors και να τους διαλύσετε κομμάτι-κομμάτι ή, με την βοήθεια της υπόλοιπες ομάδας, να τους ρίξετε κάτω ακινητοποιώντας τους για ένα χρονικό διάστημα.
Πριν από την κάθε αποστολή μπορείτε να επιλέξετε ελευθέρα από 3 διαφορετικούς τύπους Thorn με το καθένα να έχει κάποιες επιπλέον λειτουργίες. Οπότε έχετε να επιλέξετε ανάμεσα στο binding που μπορεί να ακινητοποιεί για λίγο τους εχθρούς, το healing που κάνει… heal (πέσατε από τα σύννεφα) και τέλος το shielding που ανεβάζει την άμυνα των χαρακτήρων. Πριν από κάθε αποστολή μπορείτε να επιλέξετε ποιο Thorn θέλετε και είναι ότι πλησιέστερο έχει το παιχνίδι σε κάποιο class system. Είναι ένας εξαιρετικός μηχανισμός και μόλις του πάρετε τον αέρα θα κινήστε σαν άνεμος μέσα στις πίστες!
ένα community ΝΑ με το συμπάθεια…
Τα στοιχειά του co-op & της online κοινότητας παίζουν κεντρικό ρολό στο Freedom Wars κάτι το οποίο γίνεται αντιληπτό άμεσα απτήν αρχή κιόλας του παιχνιδιού. Αφού “φτιάξετε” την εξωτερική εμφάνιση του χαρακτήρα σας και του accessory που τον επιβλέπει (από μια τεραστία λίστα χαρακτηριστικών για να διαλέξετε) θα κληθείτε να επιλέξετε Panopticon. Είναι μια λίστα που περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες πρωτεύουσες του πλανήτη (φυσικά και την Αθήνα) και σας εντάσσει στο “δυναμικό” του Panopticon που έχετε επιλέξει μαζί με τους υπόλοιπους παίκτες του παιχνιδιού από την ιδία χωρά! Όσο ολοκληρώνονται αποστολές, αλλά και με την δυνατότητα που έχετε να δωρίζεται αντικείμενα στην Πόλη σας, τόσο θα συνεισφέρεται στο Panopticon στο οποίο ανήκετε με αποτέλεσμα να αυξάνεται η “δύναμη” του, η θέση του στην παγκόσμια κατάταξη αλλά και το δικό σας ranking τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε τοπικό επίπεδο!
“Τα στοιχειά του co-op & της online κοινότητας παίζουν κεντρικό ρολό στο Freedom Wars”
Όπως καταλαβαίνετε, το παιχνίδι είναι ξεκάθαρα φτιαγμένο για να παίζεται co-op (ad-hoc ή online) και μέχρι 8 παίκτες μπορούν να συμμετάσχουν (4 σε c0-op και 4 vs 4). Πραγματικά, παίζοντας co-op η αξία του Freedom Wars ανεβαίνει κατακόρυφα! Η προσπάθεια να καταστρέψετε τους abductors (με ορισμένες μάχες να είναι πολύ δύσκολες) απαιτεί στρατηγική και οργάνωση μεταξύ των παικτών και κάνει το παιχνίδι απόλαυση (όπως και το μπινελίκωμα μεταξύ σας οταν ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο)! Νομίζω μονό στο Dark Souls έχω δώσει co-op μάχες με μεγαλύτερη ένταση και μεγαλύτερες πιθανότητες να σκοτωθούμε μεταξύ μας όταν τα πράγματα πάνε στραβά.
Οι αποστολές που σας προσφέρονται στο co-op είναι αυτές που θα συναντήσετε και στο story του παιχνιδιού. Για κάθε μια τέτοια αποστολή που ολοκληρώνεται σας δίνετε η δυνατότητα, όταν την βρείτε στο story, να την προσπεράσετε ως ολοκληρωμένη χωρίς να χρειαστεί να την επαναλάβετε. Βεβαία υπάρχουν και κάποιες αποστολές που είναι εκτός του co-op αφού, βάση της ιστορίας, είτε δίνεται κάποια μάχη μόνος σας είτε είναι κάποια απο τις αδιάφορες εως κακές, stealth αποστολές του παιχνιδιού.
Μισές δουλειές…
Ασχολούμαι με τα video games πάνω από 25 χρόνια και είναι η πρώτη φορά που βλέπω παιχνίδι το οποίο με αφήνει με τόσο ανάμεικτα συναισθήματα. Και δεν εννοώ αυτό που έχουμε νοιώσει όλοι μας για κάποιο παιχνίδι οπού κάποια στοιχειά του να είναι καλά και κάποια αλλά όχι. Τα πράγματα στο Freedom Wars είναι πολύ πιο περίεργα. Για να ολοκληρώσετε το παιχνίδι θέλετε περίπου 35-40 ώρες με τα side missions… Το πρόβλημα είναι ότι μετά τις 20-25 ώρες το παιχνίδι “κρεμάει” σε τέτοιο σημείο που είναι σχεδόν απίστευτο… είναι λες και μιλάμε για δυο διαφορετικά παιχνίδια!
Τι εννοώ: Τις πρώτες 25 ώρες υπάρχει μια κανονική ροή στην υπόθεση, στους χαρακτήρες που γνωρίζεις, στο leveling των οπλών σου, στην εισαγωγή νέων μηχανισμών… όλα φαίνονται να λειτουργούν κανονικά. Και ξαφνικά, από εκείno to σημείο και μετά το παιχνίδι μπαίνει σε μια απολυτή στασιμότητα! Οι αποστολές φαίνονται ασύνδετες μεταξύ τους, δεν βρίσκεις νέα όπλα ούτε υλικά για να αναβαθμίσεις τα υπάρχοντα, δεν παρουσιάζονται νέοι εχθροί, η υπόθεση πολύ απλά “ξέχνα” τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους και προχωρεί με απίστευτα σπασμωδικό τρόπο καταλήγοντας σε ένα τερμάτισμα που ΔΕΝ εξηγεί τίποτα απόλυτος.
Έχω παίξει παιχνίδια που τα χαρακτηρίζαμε μισοτελειωμένα αλλά εννοούσαμε ότι είχαν bugs, κακό optimization ή μη λειτουργικούς μηχανισμούς. Το Freedom Wars παίζει σε άλλο επίπεδο! Είναι λες και το πρώτο μισό του παιχνιδιού το έστησαν προσεχτικά και το δεύτερο μισό, είναι ότι υλικό είχε μείνει “πεταμένο” όπως-όπως για να τελειώσει το παιχνίδι. Είναι τόσο εμφανές που είναι σοκαριστηκό! Χίλιες φορές να το σταματούσαν εκεί το παιχνίδι με ένα τερμάτισμα cliffhanger. Αν δεν νοιώθεις ότι με κάποιο τρόπο ανταμείβεσαι από το παιχνίδι, είτε με εξελίξεις στην ιστορία ή με αναβαθμίσεις του χαρακτήρα σου, δεν βρίσκεις νόημα να συνεχίσεις να παίζεις…
“Είναι λες και το πρώτο μισό του παιχνιδιού το έστησαν προσεχτικά και το δεύτερο μισό, είναι ότι υλικό είχε μείνει “πεταμένο” όπως-όπως”
Χαρακτιριστικό παράδειγμα αυτης της κατάστασης είναι πολύ μικρή ποικιλία των abductors (που αποτελούν τους κυρίως εχθρούς σας), ο αριθμός των οποίων δεν ξεπερνά τα έξι είδη με το ένα να μην το παλεύετε ποτέ στο story και το άλλο να είναι ο “Τελικός” αρχηγός! Δηλαδή μιλάμε για 4 μονό τύπους abductors τους οποίους θα αντιμετωπίζετε ξανά και ξανά, με κάποιες διαφορές στον οπλισμό και κάποια επιπλέον resistances. Για τις πρώτες 20 ώρες παιχνιδιού είναι αρκετοί αλλά μετά παρακαλάς για ένα νέο τύπο εχθρού.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν πάρα πολλά στοιχειά στο κομμάτι του gameplay, που θα τα δείτε να μένουν αναξιοποίητα ή απλά να τα διαχειρίζονται με τελείως λάθος τρόπο. Μερικά παραδείγματα:
- Οι πολίτες που απελευθερώνετε εχουν ιδιότητες (πχ medical engineer) και είναι στην διάθεσή σας, για να τους βάλετε να αναλάβουν projects για upgrade/modification οπλών. Το θέμα είναι οτι η ιδιότητες αυτές δεν παιζουν κανενα απολυτως ρολο και απλά κερδίζεις ελάχιστο χρόνο στο development! Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον αν είχε διαφορετική υλοποίηση (πχ να δίνουν ιδιότητες σε όπλα) και όχι κάτι τόσο απλό!
- Ενώ μπορείς να δωρίσεις αντικείμενα online στο Panopticon στο οποίο ανήκεις δεν υπάρχει η δυνατότητα να δίνεις αντικείμενα σε ένα φίλο σου στο Co-op! Θα έλυνε το πρόβλημα ότι δεν βρίσκεις τα υλικά που χρειάζεσαι για τα Upgrade και θα ήταν σίγουρα εθιστικό!
- Ενώ γνωρίζεις πολλούς χαρακτήρες, οι όποιοι στην αρχή του παιχνιδιού φαίνεται να έχει ο καθένας την δική του ιστορία, στην συνεχεία όλο αυτό το κομμάτι μένει ανεκμετάλλευτο. Απλά μετά από κάποιες συνομιλίες σου δίνεται η δυνατότητα να τους έχετε στην ομάδα σας κατά την διάρκεια αποστολών.
- Τα Side missions απλά εμφανίζονται σε μια λίστα ως “προαιρετικά” χωρίς να έχει γίνει καμιά προσπάθεια να τα συνδέσουν έστω τυπικά με κάποια υπόθεση… Έστω με τους χαρακτήρες που γνωρίζεις και να χρειάζεται πχ να τα ολοκληρώσεις κάποιο για να κάνεις στρατολογήσεις.
- Κάποια στιγμή σχετικά στην αρχή του παιχνιδιού αναλαμβάνεται μια αποστολή για να συνοδέψετε ένα δικό σας abductor από το σημείο Α στο σημείο Β προστατεύοντας τον από αντίπαλους sinners. Ήταν ένα πολύ ωραίος και ξεχωριστός τύπος αποστολής, ο οποίος και “έσπαζε” την μονοτονία των μαχών και ήταν σαφώς καλύτερος από τα αδιάφορα stealth κομμάτια. Καταλαβαίνεται την έκπληξη μου όταν έφτασα στο τέλος του παιχνιδιού για να διαπιστώσω ότι αυτό το είδος αποστολής υπήρχε μια και μοναδική φορά! Και αυτά είναι μονό λίγα….
Βαρέλι δίχως πάτο…
Δυστυχώς, τα προβλήματα δεν σταματούν εκεί. Αν και το Ad-hoc co-op λειτουργεί υποδειγματικά, το online κομμάτι έχει σοβαρά θέματα. Το voice chat απλά δεν λειτουργεί (ας είναι καλά το Viber) ενώ πολλές φορές το παιχνίδι στην αρχή της αποστολής μας πετούσε έξω. Ακόμα ένα τεχνικό θέμα ήταν κάτι περίεργα lag-bugs με τους εχθρούς να “τηλεμεταφέρονται” μέσα στην πιστά στα καλά καθούμενα…
Πέρα από τα τεχνικά θέματα υπάρχουν και αρκετά με τους gameplay μηχανισμούς του παιχνιδιού. Στο co-op είστε περιορισμένοι στο μικρότερο Code που είναι κάποιος από τους παίκτες πράγμα που σημαίνει ότι αν εγώ είμαι code 6 και ο άλλος 5 δεν έχουμε πρόσβαση στις αποστολές πάνω από το code 5. Αν δηλαδή κολλήσετε σε μια αποστολή και χρειάζεστε βοήθεια, δεν μπορείτε να παίξετε με ένα φίλο σας αν είναι έστω και ένα level κάτω! Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο υπάρχει αυτό ο περιορισμός.
Συνεχίζουμε με το level-up και το crafting των οπλών που αποτελεί και βασικό στοιχειό στα Hunting games. Εδω το Freedom Wars έχει ένα τόσο βλακώδες σύστημα που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μετά από ένα σημείο απλά δεν βρίσκεις τα υλικά που είναι απαραίτητα για το level-up “σκοτώνουν” την όλη διαδικασία. Το κάθε όπλο μπορεί να πάρει μια σειρά από modules που του δίνουν ιδιότητες (πχ fire damage) και έχετε την δυνατότητα να “θυσιάσετε” ένα όπλο για να δώσετε επιπλέον ιδιότητες σε ένα άλλο. Το πιο module θα πάει απο το ένα όπλο στο άλλο είναι τελείως τυχαίο και μετά από ένα σημείο είναι πολύ πιθανό να γίνει Downgrade στο όπλο που θέλετε να αναβαθμίσετε! Ειλικρινά, οποίος το σκέφτηκε αυτό το σύστημα είναι απλά ηλίθιος! Μετά από το δεύτερο downgrade εγώ προσωπικά σταμάτησα να ασχολούμαι.
“Το πιο module θα πάει απο το ένα όπλο στο άλλο είναι τελείως τυχαίο και μετά από ένα σημείο είναι πολύ πιθανό να γίνει Downgrade στο όπλο”
Προσθέστε στα πιο πάνω ότι για οποιαδήποτε διαδικασία απαιτείται και ένα χρονικό διάστημα το οποίο μπορεί να κυμανθεί από 10 έως 45 λεπτά για να πάρετε τα αντικείμενα σας! Δηλαδή, να έχεις “κολλήσει”, να μην μπορείς να κάνεις level-up στο όπλο σου γιατί σου λείπει ένα αντικείμενο, και όταν το βρίσκεις να πρέπει να περιμένεις μισή ώρα για να πάρεις το όπλο σου! Υποτίθεται ότι οι πολίτες που σώζεις κατά την διάρκεια αποστολών είναι στην διάθεση σου για να τους χρησιμοποιήσεις στην παραγωγή αντικειμένων αλλά το μονό που κάνουν είναι να σου κερδίζουν λίγο χρόνο που κυμαίνεται από 2:30 έως 10 λεπτά…
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ
Τα πράγματα και σε αυτό τον τομέα σε αφήνουν με ανάμεικτα συναισθήματα. Το παιχνίδι προσφέρει 5 διαφορετικές επιλογές (με τα τελευταία patches) στο θέμα του χειρισμού οι οποίες διαφέρουν δραματικά μεταξύ τους και η καθεμία εστιάζει σε συγκεκριμένο στυλ gameplay. Είτε θέλετε να παίξετε με melee όπλα, με long range οπλισμό ή να την “δείτε” Spider-man κόβοντας βόλτες με το thorn θα βρείτε την ανάλογη επιλογή στα options. Το πρόβλημα είναι ότι το κάθε ένα control scheme είναι επί της ουσίας καλό μόνο σε ένα τομέα και, δυστυχώς, κατά την διάρκεια της μάχης θα χρειαστείτε όλες τις ικανότητες του χαρακτήρα σας.
“Το πρόβλημα είναι ότι το κάθε ένα control scheme είναι επί της ουσίας καλό μόνο σε ένα τομέα”
Είναι ξεκάθαρο ότι το παιχνίδι χρειάζεται παραπάνω πλήκτρα και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχουν αξιοποιήσει το rear touch pad. Το γεγονός ότι πρέπει να κρατάς πατημένο το πλήκτρο για να κάνεις sprint (ενώ δεν έχεις stamina ή κάτι που να επηρεάζεται από το πόση ώρα τρέχεις) και δεν υπάρχει επιλογή για toggle on/off με κάνει να απορώ. Ταφόπλακα στο κομμάτι του χειρισμού είναι το γεγονός ότι δεν σου επιτρέπεται να κάνεις το mapping που επιθυμείς στα πλήκτρα κάτι που θα βοηθούσε απίστευτα πολύ.
Τέλος, κάτι που με κούρασε, είναι το “τεμάχισμα” των options σε τρία διαφορετικά μέρη: Το Accessory σας, το κελί σας και στον χαρακτήρα σας. Έτσι, π.χ. για να κάνετε save πάτε στα options του accessory, για “αγορά” νέων δικαιωμάτων στα options του κελιού και για να πάρετε αποστολές στα options του χαρακτήρα σας! Σκεφτείτε ότι μιλάμε για τρεις λίστες με δεκάδες επιλογές! Στις πρώτες ώρες του παιχνιδιού πολλές φορές θα ψάχνετε απελπισμένοι για να βρείτε την επιλογή που θέλετε. Από την στιγμή που το Accessory σας είναι συνεχώς μαζί σας θα μπορούσαν όλες οι επιλογές να είναι συγκεντρωμένες εκεί…
ΓΡΑΦΙΚΑ/ΗΧΟΣ
Και πάμε στα ευχαρίστα του παιχνιδιού. Τα γραφικά του freedom wars είναι απλά υπέροχα! Είναι ένα απο τα πιο όμορφα παιχνίδια του PS Vita και τρομερά εντυπωσιακό. Τα γραφικά είναι cel-shaded και κάνουν το παιχνίδι να μοιάζει με Anime ενώ, οι φωτοσκιάσεις, οι τεράστιοι και πανέμορφοι χαρακτήρες θα σας κάνουν να χαζεύεται την οθόνη του Vita με τις ώρες. Θα δείτε μερικούς από τους πιο cool (εμφανισιακά) χαρακτήρες που έχετε δει σε video game, τους οποίους χαρακτηρίζουν τα έντονα χρώματα τα όποια έρχονται σε απολυτή αντίθεση με τις μουντές αποχρώσεις του περιβάλλοντος. Ακόμα και για την εμφάνιση του χαρακτήρα σας, θα σας δοθούν απίστευτα πολλές επιλογές για κάθε χαρακτηριστικό τόσο της δικής του, όσο και του Accessory που τον συνοδεύει.
“Τα γραφικά του freedom wars είναι απλά υπέροχα! Είναι ένα απο τα πιο όμορφα παιχνίδια του PS Vita”
Εκεί όμως που το παιχνίδι πραγματικά με εντυπωσίασε ήταν με τους Abductors οι όποιοι πολλές θα γεμίζουν όλη την οθόνη με το μέγεθος τους. Η αισθητική της σχεδίασης τους είναι τόσο ιδιαίτερη, με μια bio-mechanical φυση, η όποια μου έφερνε μόνιμος στο μυαλό τους Angels του Neon Genesis Evangelion! Και όλα αυτά χωρίς να έχουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα από πλευράς απόδοσης του PS Vita. Στις πολύ “γεμάτες” πίστες, υπάρχει ένα μικρό pop-up αντικειμένων του background αλλά, στην οθόνη του PS Vita δεν γίνεται αντιληπτό. Τις λίγες στιγμές που είδα κάποια σοβαρή πτώση στο Frame Rate ήταν όταν γινόταν “χαμός”, με συνεχείς εκρήξεις και τουλάχιστον 2 abductors επι “σκηνής”. Πραγματικά μπράβο στην ομάδα ανάπτυξης.
Τέλος, ο ήχος. Όλοι οι διάλογοι του story είναι fully voiced over στα Ιαπωνικά και έχει γίνει εξαιρετική δουλεία με τον κάθε χαρακτήρα να έχει το δικό του μοναδικό “ύφος” ομιλίας! Όσοι παρακολουθείται Anime θα “νοιώσετε σαν στο σπίτι” σας. Τα ηχητικά εφέ είναι πλούσια σε όγκο και ειδικά κατά την διάρκεια της μάχης μεταφέρουν την ένταση με εξαιρετικό τρόπο!
Και πάμε στην μουσική… Τα δεκάδες κομμάτια που υπάρχουν κυμαίνονται από απόλυτα πυρωτικά και επικά έως απόλυτα εκνευριστικά! Υπάρχουν ορισμένα ψυχεδελικά-techno κομμάτια που θυμίζουν κάτι διαστημικές Β-movies των 70ς που πραγματικά σου σπάνε τα νευρά! Μιλάμε για τον καημό των synthesizer. Μετά από ένα σημείο σου δίνεται η επιλογή να διαλέξεις πιο κομμάτι να παίζει κατά την διάρκεια των αποστολών αλλά για κάποιο λόγο δεν λειτούργει πάντα… Κρίμα γιατί είναι τόσα πολλά τα καλά κομμάτια (θα μου πείτε “περί ορέξεως…”).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Πρώτη φορά έρχομαι σε τόσο δύσκολη θέση με αξιολόγηση παιχνιδιού. Υπάρχουν καλά και κακά παιχνίδια και το Freedom Wars καταφέρνει να είναι και τα δυο ταυτόχρονα! Στο co-op θα περάσετε απίστευτα διασκεδαστικά και, στο πρώτο 20ωρο του Single Player, η ιστορία και το upgrade των οπλών θα σας τράβαει να παίξετε ξανά και ξανά. Μετά ξεκινά το “άλλο” Freedom Wars που δεν έχει κανένα σκοπό ή συνοχή, με μισοτελειωμένα ή “εγκαταλελημένα” gameplay mechanics, χωρίς υπόθεση, με ένα τερμάτισμα που δεν βγάζει το περαμικρό νόημα. Για το πρώτο μισό το Freedom Wars θα έπαιρνε “Πολύ Καλό” ενώ για το δεύτερο μισό “Κακό”. Oπότε…
