- ΕΙΔΟΣ : Hack n Slash, Action-adventure
- REVIEWED ON : PS Vita
Διαθέσιμο για: PS3, PSP, PS Vita
Πρέπει να εξομολογηθώ ότι δεν είμαι ιδιαίτερα μεγάλος οπαδός του hack & slash. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχα ποτέ κάποιο ιδιαίτερο κόλλημα με τα God of War. Όχι πως δεν είναι καλά παιχνίδια… Είναι! Και μάλιστα σε σχέση με άλλα παιχνίδια του είδους όπως πχ τα Devil May Cry, τα οποία δεν με “κέρδισαν” ποτέ, έβρισκα το setting του God of War μαγευτικό…
Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το γεγονός ότι το gameplay δεν με τρέλαινε, οπότε δεν θα πέσετε από τα σύννεφα αν σας πω μέχρι πρόσφατα είχα παίξει μόνο τα 2 πρώτα παιχνίδια της σειράς και το Chains of Olympus…
Με την κυκλοφορία όμως του God of War για το PS4 και όλα που άκουγα από τους φίλους μου που είχαν παίξει το παιχνίδι, πρέπει να παραδεχτώ ότι, για πρώτη φορά, ήθελα πραγματικά να παίξω God of War! Έλα όμως, που όταν έμενα με έπιασε η πρεμούρα, φτιάχναμε βαλίτσες για διακοπές! Και το PS4 καλό-χρυσό, δεν είναι για να το κουβαλάς σε νησιά…
Και τότε το θυμήθηκα: Ghost of Sparta, το δεύτερο God of War που είχε βγει για το PSP… Ένα από τα παιχνίδια που το είχα παραβλέψει εντελώς. Λίγο το γεγονός ότι ο προκάτοχος του, Chains Of Olympus, μου είχε φανεί απλά καλό, λίγο ότι δεν είχα ακούσει ιδιαίτερες αναφορές από γνωστούς και φίλους, με κάποιο τρόπο κατάφερα να “ξεχάσω” το παιχνίδι.
Έτσι, έχοντας στο μυαλό την φράση “στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι”, πιστεύοντας ότι θα έχω στα χέρια μου ένα φτηνό υποκατάστατο, το Ghost of Sparta βρέθηκε στο αγαπημένο μου PS Vita… Που να φανταστώ ότι θα ήταν το God of War που θα ευχαριστιόμουν περισσότερο μέχρι σήμερα!
(Σημείωση: Όλες οι εικόνες είναι απο την έκδοση του PS3)
Godly Visions
Το πρώτο πράγμα το οποίο με άφησε με το στόμα ανοιχτό είναι το πόσο εκπληκτικά όμορφο είναι το παιχνίδι! Ναι και το Chains of Olympus ήταν εντυπωσιακό παιχνίδι για τα δεδομένα του PSP, άλλα δεν μπορούσε να σταθεί δίπλα στα πιο μεγαλειώδη σκηνικά των τίτλων του PS2…
Με αυτά στο μυαλό ξεκίνησα το Ghost of Sparta και, από το πρώτο σχεδόν λεπτό, αυτά που έβλεπα στην οθόνη με είχαν αφήσει άφωνο! Το παιχνίδι όχι απλά μπορεί να σταθεί δίπλα στα “μεγάλα” αδέλφια του, άλλα προσφέρει στιγμές που από πολλές απόψεις είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές!
Τα μεγαλειώδη κτίσματα στην πόλη της Ατλαντίδος, οι εικόνες της απόλυτης καταστροφής με την πτώση της, οπού οι φλόγες και οι καπνοί δημιουργούν ένα εφιαλτικό σκηνικό, τα πανέμορφα μοντέλα των χαρακτήρων, οι φωτοσκιάσεις που έχουν πάει σε άλλο επίπεδο…
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα τελικό αποτέλεσμα που είναι απλά φανταστικό και, με το frame rate να έχει πτώσεις μόνο στις στιγμές μου γίνεται κυριολεκτικά χαμός στην οθόνη σας.
Στον μεγαλύτερο βαθμό. τα παραπάνω έχουν επιτευχθεί με το εξαιρετικό artstyle και με τον τρόπο που παίζουν με την κλίμακα των σκηνικών, οπού κυριαρχούν κολοσσιαία κτίσματα και αγάλματα, κάνοντας τον Kratos να δείχνει “μικροσκοπικός”, δημιουργόντας μια αίσθηση δέους απέναντι στα τεράστια σκηνικά, κάτι στο οποίο συμβάλει καθοριστικά η εκπληκτική μουσική του τίτλου.
Α Story to be told…
Δεν είναι όμως μόνο ο τεχνικός τομέας που κάνει το Ghost Of Sparta να ξεχωρίζει… Αυτό που με κέρδισε είναι ο εξαιρετικός ρυθμός του παιχνιδιού. Εκεί που με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς έπιανα πολλές φορές τον εαυτό μου να βαριέται με κάποια μακροσκελή κομμάτια platforming ή με κάποιες διαδοχικές και μακροσκελείς μάχες οπού το απολαυστικό μεν, απλοϊκό δε, σύστημα μάχης γινόταν επαναλαμβανόμενο, στο Ghost of Sparta με συνεπήρε ο τρόπος που έχουν ισορροπήσει το παιχνίδι.
Αν και οι 6-7 ώρες που χρειάζονται για να ολοκληρώσετε το παιχνίδι είναι λίγες, αποτελώντας το μοναδικό μελανό σημείο του παιχνιδιού, μέσα σε αυτό το διάστημα, κάθε νέο όπλο-ξόρκι που βρίσκεται “έρχεται” την σωστή στιγμή, χωρίς να νιώθεις οτι το παιχνίδι σε μπουκώνει με μηχανισμούς.
Η συχνότητα των μαχών, τα Boss fights, η εξερεύνηση, τα διάφορα enviromental puzzles, τα save points και το πέρασμα από την μια περιοχή στην άλλη έχουν υλοποιηθεί τόσο μετρημένα που το παιχνίδι κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον μου καθόλη την διάρκεια του.
Ακόμα και το κομμάτι οπού περιηγείστε στην αρχαία Σπάρτη, με τους κατοίκους της να σας επευφημούν ως τον νέο Θεό του Πολέμου, αν και δεν έχει κάποια μάχη, έχει “κρυμμένες” κάποιες ενδιαφέρουσες εκπλήξεις.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθώ στο ότι το Ghost of Sparta κατάφερε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μου, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την υπόθεση του παιχνιδιού η οποία καταφέρνει να “εξηγήσει” ακόμα περισσότερο το μίσος που νοιώθει ο Kratos για τους Θεούς του Ολύμπου.
Με τα γεγονότα να τοποθετούνται ανάμεσα στα God of War 1 και 2, ο Kratos αναζητά τον αδελφό του ο οποίος, για κάποιον αξήγητο λόγο, είχε απαχθεί όταν ήταν ακόμα παιδιά από τους ίδιους τους Θεούς. Ναι, σαν ιστορία δεν είναι κάτι το τρομερό σε σχέση με το έχει κυκλοφορήσει στον χώρο του gaming, άλλα για τα δεδομένα της σειράς και την εποχή που κυκλοφόρησε, το Ghost of Sparta καταφέρνει να πάρει τον μονοδιάστατο χαρακτήρα του Kratos και να του δώσει υπόσταση, δίνοντας έτσι ακόμα μεγαλύτερο βάθος στα γεγονότα του God of War 2.
The end of Summer days
Με μόλις 8 χρόνια καθυστέρηση (τα “πιάνω” γρήγορα, δεν μπορείτε να πείτε), το Ghost of Sparta ήταν για έμενα η μεγάλη έκπληξη. Όχι μόνο δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους, κλασσικούς πλέον, τίτλους για το PS2, αντιθέτως, στο τεχνικό κομμάτι στέκεται επάξια δίπλα τους, ενώ στο κομμάτι του gameplay υπάρχουν στιγμές που καταφέρνει να τους ξεπεράσει.
Με μοναδικό αρνητικό την σχετικά μικρή διάρκεια του παιχνιδιού, αν δεν έχετε παίξει τον τίτλο και ψάχνετε ένα old-style God of War, το Ghost of Sparta απλά θα σας καταπλήξει είτε το πάρετε στο PSP, στο PS Vita ή στο PS3 (όπου εκεί θα το έχετε στην remastered έκδοση του στα 720p/60fps με trophies κτλ). Go for it!
Άψογο review για ένα άψογο παιχνίδι που έφτασε στα όρια του το psp (αρκεί μια σύγκριση με το Prince of persia) για να το καταλάβουμε.
Ποτε δεν είναι αργά να παίξεις ένα Old school God of war καθώς τα παιχνίδια μέχρι στιγμής στέκονται μια χαρά.
Ευχαριστώ Πάνο! Η αληθεια ειναι οτι το Ghost of Sparta ηταν τεραστια εκπληξη για εμενα… Ενω εχω φιλους που λατρεουν τα God of War και κατα καιρους με “ζαλιζανε” για το ποσο καλο ηταν το Χ ή το Ψ παινχιδι της σειρας, για το Ghost δεν μου ειχαν πει κουβεντα… Απο το παινχιδια που καταχαρηκα! Και με μηδενικα loading times στο PS Vita παρακαλώ!