ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Παύλου
Όσο περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερο καταλήγω στην άποψη ότι το ήμισυ της επιτυχίας είναι το καλό timing… Μπορεί να έχεις κάνει μια καταπληκτική δουλειά ή να έχεις κάτι πραγματικά ενδιαφέρον να πεις και, εξαιτίας του κακού timing, να καταλήξεις στα “αζήτητα”…
Αυτό ακριβώς συνέβη και με το Mad Max της Avalanche studios, ένα παιχνίδι που εγώ προσωπικά, όπως και ένα μεγάλο μέρος της gaming κοινότητας, με την “καθοδήγηση” του έγκριτου τύπου φυσικά, κάναμε το λάθος να αγνοήσουμε επιδεικτικά…
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή… Σχεδόν ολόκληρο το 2015 η gaming κοινότητα ασχολούνταν μόνο με ένα πράγμα: Την κυκλοφορία του Metal Gear Solid V στις 01/09/2015. Ας μην κοροϊδευόμαστε, μιλάμε για μια σειρά με εκατομμύρια φανατικούς παίκτες (στους οποίους ανήκω και εγώ), και το MGSV είχε καταφέρει να στρέψει όλα τα βλέμματα πάνω του από την πρώτη στιγμή…
Μέσα σε όλο αυτό τον χαμό σχετικά με το MGSV, η ανακοίνωση ότι το Mad Max θα κυκλοφορούσε ο ουσιαστικά την ίδια μέρα με το Metal Gear Solid V μας έκανε όλους να απορούμε… Ειλικρινά νομίζω οι περισσότερο ασχοληθήκαμε με την επιλογή της ημερομηνία κυκλοφορίας παρά με το ίδιο το παιχνίδι.
Θυμάμαι να συζητάω το θέμα με φίλους και όλοι να λέμε το ίδιο πράγμα: “Μα καλά μαζί με το MGSV; Δεν μπορούσαν να το καθυστερήσουν ένα μήνα”; Δεν ξέρω ποιος πραγματικά ευθύνεται για την επιλογή της ημερομηνίας κυκλοφορίας του Mad Max… Μπορεί να υπήρχαν ρήτρες σε συμβόλαια που έπρεπε να τηρηθούν ή, μπορεί, η Avalanche να είχε πραγματικά πιστέψει στο δημιούργημα της.
Οποία και αν ήταν η αιτία, τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Τα περισσότερα sites κάλυψαν το παιχνίδι με reviews “ξεπέτες”, δίνοντας του κατά μέσω όρο ένα επταράκι και βαπτίζοντας το “ακόμα ένα open world game” το οποίο δεν προσθέτει τίποτα στο είδος.
Ταυτόχρονα, τα πράγματα γίνονταν ακόμα χειρότερα από το γεγονός ότι οι περισσότεροι είδαμε το παιχνίδι ως ένα movie tie-in για το Fury Road, τα οποία είναι συνήθως αρπαχτές.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την βροχή από τα δεκάρια τα οποία έπαιρνε το MGSV, έκαναν το Mad Max να αγνοηθεί από το μεγαλύτερο μέρος της gaming κοινότητας. Παραδόξως, το παιχνίδι πούλησε αρκετά καλά (ειδικά στη Βρετανία), αλλά είχε καταφέρει να εδραιωθεί στην αντίληψη των gamers ως κάτι αδιάφορο.
Το τελευταίο διάστημα, όμως, σχεδόν δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του Mad Max, άρχισα να βλέπω άρθρα τα οποία εξυμνούσαν το παιχνίδι και τον εκπληκτικό τρόπο που έφερνε στην “ζωή” τον post apocalyptic κόσμο… Ήρθαν και μερικές συζητήσεις με φίλους που πραγματικά έπαιξαν το παιχνίδι και το εξυμνούσαν και άρχισα να σκέπτομαι ότι θα έπρεπε να δώσω μια ευκαιρία στο Mad Max.
Με έναν σχεδόν ειρωνικό τρόπο, αυτό έγινε τον μήνα που δόθηκε ως δώρο στο PS Plus το MGSV…
Η μεγαλύτερη έκπληξη ήρθε στην αρχή του παιχνιδιού…
Έχω κάνει σαφές μέχρι τώρα ότι, αν και είναι πολύ διαφορετικά παιχνίδια, με ένα περίεργο τρόπο είχα συνδέσει τη “μοίρα” του Mad Max άμεσα με αυτή του MGSV. Είναι, όμως, εκπληκτικό το πως όλο αυτή αίσθηση πηγαίνει σε ένα σχεδόν μεταφυσικό επίπεδο όταν συγκρίνεις τις πρώτες ώρες των παιχνιδιών.
Η έρημος του Αφγανιστάν στο MGSV, όπου εξελίσσεται και ένα τεράστιο μέρος του παιχνιδιού, έχει εκπληκτικές ομοιότητες με το setting του Mad Max, στην αρχή τουλάχιστον. Η πρώτη μου σκέψη ήταν το τι θα σκεφτόταν η ομάδα ανάπτυξης της Avalanche όταν θα έβαλαν να παίξουν το MGSV…
Πόσα μπινελίκια πρέπει να “έπεσαν” εκείνες τις πρώτες ώρες; Βάζοντας τα δυο παιχνίδια πλάι-πλάι είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς ότι οι ομοιότητες του, στο οπτικό κομμάτι, ήταν ακόμα ένα “χτύπημα” για το Mad Max.
Παίζοντας όμως παραπάνω, άρχισα να διαπιστώνω με έκπληξη ότι το παιχνίδι όχι απλώς είναι καλό, αλλά είναι ένα ότι είναι από τα πιο αξιόλογα open world παιχνίδια που έχω παίξει!
Εκεί που στο review μου για το MGSV, είχα γράψει το 2015: “Ο κόσμος του ΤΡΡ είναι σοκαριστηκά “άδειος”… κάτι που κάνει την περιήγηση στις δυο περιοχές του παιχνιδιού μονότονη”, ο κόσμος του Mad Max είναι γεμάτος με σημεία τα οποία είναι καθηλωτικά, ικανά να σας κόψουν την ανάσα!
Εκεί που στο MGSV “δεν υπάρχει ούτε ένας NPC στον κόσμο του παιχνιδιού να σου αναθέσει μια αποστολή”, στο Mad Max κάθε ένας από τους βασικούς NPCs που θα συναντήσετε είναι ξεχωριστός, κάθε side quest είναι τέτοιας σημασίας που δικαιολογεί το “ξεστράτισμα” σας από το main quest, κάθε περιπλάνηση σας θα σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα.
Ακόμα και το resource “mining”, το οποίο στο MGSV ήταν κουραστικό (πόσες αγριοπαπαρούνες να μαζέψεις;), στο Mad Max είναι τρομερά εθιστικό, παίζοντας κεντρικό ρόλο στο gameplay.
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Θεωρώ το MGSV ένα από τα αρτιότερα παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει από την πλευρά των gameplay mechanics, τομέας στον οποίο το Mad Max χρειαζόταν ακόμα αρκετή tweaking, αφού, 2 χρόνια μετά, δεν λείπουν τα bugs ή η αίσθηση ότι ο χειρισμός χρειαζόταν περισσότερη δουλειά.
Παρόλα αυτά, η αντιμετώπιση και τον δυο τίτλων από τους “επαγγελματίες” reviewers του χώρου με άφησε βαθιά προβληματισμένο…
Πως είναι δυνατόν να μην είδε κανείς την προβληματική υλοποίηση του open world κομματιού του MGSV, με το παιχνίδι να αποσπά το ένα “δεκάρι” μετά το άλλο, ενώ το Mad Max, το οποίο στον συγκεκριμένο, τουλάχιστον, τομέα είναι εξαιρετικό, αντιμετωπίστηκε τόσο αυστηρά, με το Gamespot να του δίνει 6 και το Polygon 5.5; Πως θα είχε αντιμετωπιστεί το παιχνίδι αν είχε βγεί λίγους μήνες πρίν ή μετά το MGSV;
Από την πλευρά μου όσο έπαιζα τον υποτιμημένο τίτλο της Avalanche Studios, δεν σταμάτησα να σκέπτομαι 2 πράγματα: 1) Πόσο καλύτερο θα ήταν το MGSV αν είχε μια ανάλογη υλοποίηση στο Open World κομματιού και 2) Πόσο μεγάλο λάθος έκανα που αγνόησα τον τίτλο για δυο ολόκληρα χρόνια…
