___________________________________________________________________________________________
DEVELOPER : EA Dice
PUBLISHER : EA
ΕΙΔΟΣ : Action-Adventure
ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΙΚΤΩΝ : 1
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΓΙΑ : PS3, XBOX 360, XBOX ONE (360 Ver.), PC
REVIEWER : Δημήτρης “sertakis” Παύλου
REVIEWED ON : XBOX ONE
___________________________________________________________________________________________
Είναι κάποια παιχνίδια που δεν χρειάζεται να βγαίνουν κάθε χρόνο για να σου μείνουν βαθιά χαραγμένα στο μυαλό και να αποτελούν κομμάτι από τις νοσταλγικές αναμνήσεις του gaming παρελθόντος. Μια τέτοια εμπειρία είναι και για μένα (και πιστεύω δεν είμαι ο μονός) το Mirror’s edge! Με το Mirror’s edge catalyst να βρίσκεται σχεδόν εδώ και με την backwards compatability δυνατότητα, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην ευκαιρία να τρέξω για ακόμα μια φορά στις ταράτσες του αρχικού τίτλου, αυτήν την φορά στο Xbox one, και να γράψω στο παρακάτω review τι κάνει το παιχνίδι τόσο μοναδικό!
ΥΠΟΘΕΣΗ
Ουτοπία ή δυστοπία;
Το Mirror’s Edge λαμβάνει χώρα σε μια ανώνυμη, ουτοπική πόλη που κυριαρχεί ο μοντερνισμός και ο μινιμαλισμός. Τα δυο αυτά στοιχειά είναι συνώνυμα με την καλή ποιότητα ζωής και, μαζί με το λευκό που κυριαρχεί παντού, σου αφήνουν την αίσθηση της καθαρότητας και αγνότητας μια ανεπτυγμένης κοινωνίας. Με την εγκληματικότητα να είναι σχεδόν ανύπαρκτη, τα πάντα φαίνονται να είναι υπό έλεγχο. Κατά ποσό όμως οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να διακινούν τις απόψεις τους όταν όλα τα μέσα είναι ελεγχόμενα και, κατά ποσό θα έπρεπε τα προσωπικά στοιχειά του κάθε ανθρώπου να είναι διασφαλισμένα; Το χειρότερο δυνατό σενάριο βέβαια είναι όταν υπάρχει ένας τέτοιος μηχανισμός στην διάθεση της πολιτείας, πως τον αποτρέπεις να πέσει σε απολυταρχικά καθεστώτα; Το γενικό ερώτημα είναι: Ποσό προσωπική ελευθερία οι άνθρωποι είναι διατιθέμενοι να θυσιάσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν μια άνετη ζωή; Και δυστυχώς είναι ένα σενάριο που γίνεται όλο ένα και πιο επίκαιρο στις μέρες μας…
“Το Mirror’s Edge λαμβάνει χώρα σε μια ανώνυμη, ουτοπική πόλη που κυριαρχεί ο μοντερνισμός”
Όταν όλες οι τηλεπικοινωνίες είναι ελεγχόμενες και όλοι οι δρόμοι παρακολουθούνται, τότε μια ομάδα ανθρώπων θα επαναστατήσει ενάντια στο σύστημα. Αυτοί είναι οι runners, ένα είδος κούριερ που διακινούν πληροφορίες μέσα σε τσάντες κάνοντας παρκούρ από ταράτσα σε ταράτσα! Αν και βρήκα το σενάριο να είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και με ενδιαφέρουσες προεκτάσεις, αυτό δυστυχώς έχει μια αρκετά αδύναμη παρουσία στο Mirror’s Edge. Ακόμα χειρότερα, οι σκηνές ανάμεσα από τα κεφάλαια είναι σε ένα είδος animated film που είναι εντελώς αποξενωμένο στιλιστικά από το υπόλοιπο παιχνίδι. Με λίγα λόγια το σενάριο είναι εκεί, μαζί με τις ανατροπές και προδοσίες, αλλά δεν βρίσκει και την πιο ενδιαφέρουσα υλοποίηση στον τίτλο.
GAMEPLAY
Η χαρά του τρεξίματος!
Θυμάστε γιατί όταν ήμασταν μικροί μας άρεσε το τρέξιμο; Αν όχι τότε το Mirror’s Edge είναι εδώ για να μας το ξαναθυμίσει! Πραγματικά η έννοια του gameplay του παιχνιδιού στηρίζεται στο να πετυχαίνεις μια επιτάχυνση – δυναμική, και στο να καταφέρνεις να την διατηρείς μέσα από μια σειρά εμποδίων. Τα εμπόδια αυτά ποικίλουν από περιβάλλοντα κατασκευαστικά στοιχειά έως και πάνοπλους κυβερνητικούς πράκτορες που θα σας καταδιώξουν και θα σας πυροβολήσουν με την πρώτη ευκαιρία. Στο οπλοστάσιο σας έκτος από την ταχύτητα υπάρχει και μια σειρά κινήσεων που πολλές φορές θα πρέπει να εκτελέσετε με μια συγκεκριμένη σειρά προκειμένου να βγείτε έκτος κινδύνου άλλα και για να συνεχίσετε την πορεία σας, στον τελικό σκοπό.
Έτσι αποκτώντας μια σχετική επιτάχυνση θα έχετε την δυνατότητα να κάνετε parkour stunts όπως το wall running, sliding και rolling ενώ η Faith έχει και την δυνατότητα τόσο να ξυλοφορτώνει όσο και να αφοπλίζει και να χειρίζεται τα όπλα των εχθρών της! Το κλειδί στο Mirror’s Edge είναι να πετύχεις ένα momentum και να το διατηρήσεις! Πραγματικά μια από τις πιο απολαυστικές εμπειρίες που μπορεί να προσφέρει ο τίτλος, είναι να συνδυάζεις πολλές και διαφορετικές τεχνικές χωρίς να χάνεις ταχύτητα, κάτι που ισχύει και για τα takedowns των εχθρών σας, κάτι αρκετά εντυπωσιακό αν σκεφτεί κάνεις ότι μιλάμε για ένα παιχνίδι προοπτικής πρώτου πρόσωπου.
Αν και το παιχνίδι σας δίνει την αίσθηση της ελεύθερης κίνησης, δυστυχώς είναι σε μεγάλο βαθμό αρκετά γραμμικό. Αυτό σημαίνει ότι αρκετά συχνά θα μπείτε σε μια διαδικασία trial and error μέχρι να καταλάβετε που θέλει το παιχνίδι να σας πάει, ενώ πολύ συχνά θα δείτε την gameover screen επειδή ακριβώς, δεν θέλατε να σταματήσετε και να χάσετε την δυναμική σας. Άλλο ένα μεγάλο αρνητικό που μάλιστα μου έκανε και μεγάλη εντύπωση είναι ποσό φτωχά είναι τα shooting mechanics. Πραγματικά, το να πυροβολείς στο Mirror’s Edge ένα όπλο δεν έχει καμιά σχέση με έναν τίτλο από την ίδια εταιρία, όπως παράδειγμα την σειρά battlefield. Δυστυχώς το ίδιο ισχύει και για τα άπλα χτυπήματα όπως punching και kicking που θυμίζουν παιχνίδι γενιάς ps2/Xbox! Με λίγα λόγια όταν το παιχνίδι δεν σας «τρέχει», αρχίζουν και γίνονται ορατές οι διαφορές ελλείψεις στους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Τέλος στα αρνητικά συγκαταλέγεται και η μικρή διάρκεια του τίτλου αφού αυτή δεν υπερβαίνει τις 6-7 ώρες.
“Αρκετά συχνά θα μπείτε σε μια διαδικασία trial and error μέχρι να καταλάβετε που θέλει το παιχνίδι να σας πάει”
Τουλάχιστον η παρουσία collectibles θα δώσει στον τίτλο έναν καλό λόγο για να ξανά επισκεφτείτε τον πανέμορφο αισθητικά κόσμο του Mirror’s Edge. Έτσι κάθε πίστα διαθέτει έναν αριθμό από κίτρινες τσάντες που χρησιμοποιούν οι runners, για να ανακαλύψετε και να πάρετε το ανάλογο achievment/trophy αν είστε τελειομανής, καθώς ουσιαστικά δεν σας προσφέρουν τίποτε άλλο με την μορφή unlockables, όπως artwork ή πληροφορίες πάνω στην υπόθεση.
Με όλα τα παραπάνω στοιχειά, η απουσία multiplayer δεν θα πρέπει να μας κάνει κάποια αίσθηση. Αντί αυτού η EA Dice επέλεξε το Trials mode. Έτσι σε κάθε level ξεκινάτε με το χρονόμετρο να τρέχει και με εσάς να πρέπει να σκεφτείτε την καλύτερη δυνατή διαδρομή ή τον καλύτερο συνδυασμό κινήσεων προκειμένου να εξοικονομήσετε ακόμα και κλάσματα του δευτερολέπτου. Το mode αυτό αφορά διάφορα κομμάτια από το single player campaign και κυρίως όσα παρουσιάζουν λιγότερη γραμμικότητα σε σχέση με άλλα. Στο τέλος οι χρόνοι σας ανεβαίνουν στο time record της κάθε πίστας και φυσικά μπορείτε να συγκριθείτε με τους καλύτερους ανά τον κόσμο! Αν και δεν ακούγεται και ότι καλύτερο σαν mode από θέμα επανάληψης, πραγματικά τα time trials μπορούν να φέρουν έναν έντονο ανταγωνισμό ανάμεσα στην κοινότητα του Mirror’s Edge για τον καλύτερο χρόνο.
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ
Για να κάνεις έναν πετυχημένο fps-platform τίτλο, τότε ο χειρισμός είναι ένα από τα βασικά θέματα που πρέπει να επιλύσεις. Εδώ η EA DICE καταφέρνει να δώσει ένα κάλο αποτέλεσμα αλλά και σύγχρονος κάποιες στιγμές που θα δοκιμάσουν την ψυχραιμία σας! Τα κυρία κουμπιά είναι οι σκανδάλες μαζί με τα shoulder buttons. Το ένα σετ σκανδάλη και shoulder button ελέγχουν τις κινήσεις μάχης (μπουνιές, κλοτσιές) και το άλλο, τις επιλογές κίνησης (jumping, sliding). Αν και βρήκα τα πλήκτρα να είναι αρκετά «υπάκουα» στον χειρισμό, το παιχνίδι με την trial and error συμπεριφορά που το χαρακτηρίζει, θα σας ζητήσει συγκεκριμένες κινήσεις που πρέπει να γίνουν σε ένα συγκεκριμένο, μικρό, χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλές φορές θα δείτε την gameover screen μέχρι να καταλάβετε τι ακριβώς ζητάει από εσάς το παιχνίδι. Ένα ακόμα θέμα είναι ότι η εξοικείωση με τον χειρισμό και το σετ των κινήσεων, έρχεται στα τελευταία στάδια του παιχνιδιού, δεδομένου της μικρής του διαρκείας.
ΓΡΑΦΙΚΑ/ΗΧΟΣ
Ετοιμαστείτε να νοιώσετε όμορφα!
Πραγματικά ο πιο ξεχωριστός τομέας του Mirror’s Edge! Τα χρώματα της πόλης δίνουν την θέση τους στο λευκό που σκεπάζει ακόμα και τα δέντρα! Αυτό το μινιμαλιστικό περιβάλλον θα λειτουργήσει προς όφελος της ιδιότητας που έχετε σαν runner, με την ονομασία runner’s vision. Η ιδιότητα αυτή δεν είναι κάτι άλλο από το ένστικτο που διαθέτετε για το που θα είναι το επόμενο ασφαλές βήμα σας, βλέποντας το κάθε αντίστοιχο σημείο σε κόκκινο χρώμα. Φυσικά μαζί με το κόκκινο υπάρχουν και άλλα χρώματα όπως έντονοι τόνοι του κίτρινου και του πράσινου. Αυτό που είναι εντυπωσιακό στο οπτικό αποτέλεσμα είναι ο τρόπος που εφαρμόζεται ο χρωματισμός άλλα και το αισθητικό αποτέλεσμα που προκύπτει σε συνδυασμό με το μινιμαλιστικό λευκό! Πραγματικά κάνει την πόλη να μοιάζει σαν το όνειρο του κάθε σύγχρονου αρχιτέκτονα – σχεδιαστή.
“Η πόλη μοιάζει σαν το όνειρο του κάθε σύγχρονου αρχιτέκτονα – σχεδιαστή”
Στο Mirror’s Edge Η EA Dice κάνει την χρήση της Unreal Engine 3 με ομολογούμενος αρκετά εντυπωσιακά αποτελέσματα, πέρα από το αισθητικό κομμάτι. Όπως εντυπωσιακή είναι και η εμφάνιση της Faith, με τα μέλη της να είναι ορατά στην οθόνη, σπάζοντας την κατάρα των Fps που σας θέλουν να είστε μια κάμερα που αιωρείται στον αέρα, χωρίς πόδια και γενικά χωρίς φυσική υπόσταση! Πραγματικά, το τελευταίο ίσως να είναι και το μεγαλύτερο επίτευγμα της EA Dice με τον τίτλο. Η αίσθηση δηλαδή που δίνει το παιχνίδι ότι είστε στο πραγματικό σώμα ενός free runner, όπου τα χέρια και τα πόδια είναι φυσικές προεκτάσεις του σώματος σας! Φυσικά το Mirror’s Edge δεν είναι ένας τίτλος χωρίς αρνητικά στοιχειά στον τομέα των γραφικών. Έτσι, κάποιοι χώροι δείχνουν τρομερά απλοϊκοί σε σχέση με άλλους, τα μοντέλα των εχθρών έχουν σαφώς λιγότερη λεπτομέρεια από αυτό της Faith, ενώ τα μοντέλα των αυτοκινήτων μοιάζουν σαν να βγήκαν από το hardware του ps2/Xbox! Τέλος η απόφαση των cutscenes να είναι animated, τα αποξενώνει παντελώς από το κύριο παιχνίδι.
STILL ALIVE!
Το soundtrack του παιχνιδιού το έχει συνθέσει ο Σουηδός μουσικός Magnus Birgersson, με Μότο ” η μουσική πρέπει να αντανακλά το περιβάλλον, την ιστορία, το gameplay και την ίδια την ηρωίδα”. Το αποτέλεσμα είναι απλά μαγευτικό! Το ost σε ambiental ρυθμούς είναι μαγευτικό και καταφέρνει να σε ταξιδέψει στο κλίμα και στον κόσμο του Mirror’s Edge, όσο λίγα Sountrack’s έχουν καταφέρει σε ένα παιχνίδι! Μάλιστα, η EA έχει κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με remix του κυρίου ost “Still Alive” από την Σουηδέζα καλλιτέχνη Lisa Miskovsky, με γνωστούς καλλιτέχνες του χώρου, όπως Benny Benassi, Teddybears και Junkie XL. Το αποτέλεσμα με λίγα λόγια είναι φοβερό.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το Mirror’s Edge είναι από τα παιχνίδια που πάρα τα οποία τεχνικά η σχεδιαστικά θέματα διαθέτει, καταφέρνει τελειώνοντας το να σας αφήσει -κυρίως- με τις θετικές εντυπώσεις και την νοσταλγία ενός ουτοπικού κόσμου που κάποιοι είχαμε την τύχη να επισκεφτούμε σχεδόν πριν μια 10ετία. Το γεγονός ότι δεν ακολούθησε κάποιο sequel στο μεταξύ διάστημα στην σειρά, μας κάνει ακόμα πιο ανυπόμονους για να ξαναμπούμε ακόμα μια φορά στα παπούτσια της Faith και να τρέξουμε πάλι στις ταράτσες της λευκής και γυάλινης πόλης του Mirror’s Edge Catalyst.
