ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Παύλου
Το καλό του να έχεις το δικό σου blog είναι ότι μπορείς να “πεις” ορισμένα πράγματα που σε απασχολούν λίγο “πιο φωναχτά”. Να ξεσπάσεις ρε παιδί μου… Να πας βαθιά μέσα στο δάσος και να βροντοφωνάξεις σε μια κουφάλα ότι “ο βασιλιάς έχει αυτιά γαϊδάρου”.
Το θέμα που με απασχολεί είναι ο τρόπος που ο “έγκυρος” Τύπος παρουσιάζει μερικές φορές τα πράγματα. Ξέρετε, είναι κάποιες στιγμές που διαβάζω άρθρα και νοιώθω αμήχανα… Σκέπτομαι “Ρε %#^@# είμαι ηλίθιος; Έχω πρόβλημα; Λες να έχουν δίκιο; Τόσα άρθρα, τόσα διαφορετικά σοβαρά sites, δεν μπορεί…”.
Το κείμενο έχει να κάνει με όλα αυτά που έχω διαβάσει για το Switch από μεγάλο αριθμό “επαγγελματικών” sites. Πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι πριν συνεχίσουμε για να μην παρεξηγηθώ: Το Switch μου αρέσει πολύ σαν “σύστημα” (θα καταλάβετε σε λίγο για ποιό λόγο χρησιμοποιώ εισαγωγικά) και βρίσκεται στο προσωπικό μου wishlist, ΑΛΛΑ δεν το έχω αγοράσει ακόμα…
Οι λόγος είναι απλός: Περιμένω το πρώτο revision του συστήματος με την ελπίδα ότι θα βγει και μια μικρότερη έκδοση… Καλή-χρυσή η οθόνη των 6.2″ για να παίζεις στο σαλόνι (ή στην τουαλέτα για τους πολύ “μερακλήδες”), αλλά για εμένα που θέλω το Switch ως φορητό για να το έχω στα μέσα μαζικής μεταφοράς, το σύστημα είναι απλά πολύ μεγάλο…
Πρέπει να ξεκινήσουμε με μια απλή αλήθεια που παραδόξως αποσιωπάτε συστηματικά: Το Switch είναι μια φορητή κονσόλα με TV out… Ναι, με την καλύτερη δυνατή υλοποίηση που έχουμε δει μέχρι σήμερα, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε: δεν βλέπουμε κάτι που δεν μπορούσε να κάνει το PSP από το 2000 model και μετά.
Όλο το hardware, του συστήματος επί της ουσίας βρίσκεται στο “tablet” κομμάτι, με το Dock να είναι ένα άδειο “κέλυφος” το οποίο προσπαθεί να κρύψει το προφανές, μεταμφιέζοντας το σύστημα σε κονσόλα. Το κύκλωμα που υπάρχει μέσα στο dock έχει μέγεθος πιστωτικής κάρτας και ήδη έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν τα πρώτα third party mini-docks τα οποία έχουν μέγεθος charging station κινητού.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ούτε επιπλέον επεξεργαστές ή μνήμη ή κάποιο σύστημα ψύξης. Ένα Charging station με ‘ένα HDMI out και 2 USB θύρες…
Η αλήθεια είναι ότι από την πλευρά της Nintendo μπορώ να καταλάβω το όλο marketing με το μήνυμα “η κονσόλα που μεταμορφώνεται σε handheld”, αλλά και την επιλογή δημιουργίας του αχρείαστα μεγάλου dock. Είναι άλλο πράγμα να ζητάς 300-φεύγα ευρώ για μια κονσόλα και άλλο πράγμα να ζητάς ένα τέτοιο ποσό για ένα φορητό.
Χτυπάει πολύ διαφορετικά να λες: “Κοίτα, με μια κίνηση κάνεις την κονσόλα σου handheld” από το “Κοίτα με μια κίνηση το handheld σου δίνει σήμα στην τηλεόραση”… Ναι, το πως θα πεις ακριβώς το ίδιο πράγμα κάνει θαύματα. Και το dock παίζει καθοριστικό ρόλο στο να δημιουργεί την ψευδαίσθηση του home system.
Τι γίνεται όμως με τον Τύπο; Η Nintendo θέλει να πουλήσει, οπότε μπορώ να καταλάβω το marketing plan, ο Τύπος όμως έχει ως στόχο την ενημέρωση… Έβλεπα σοβαρά gaming sites, όπως το Eurogamer, να βγάζουν άρθρα για το Switch με τίτλους όπως: “Το Switch επανακαθόρισε το φορητό gaming“, και κουνούσα με απορία το κεφάλι μου.
Ενώ αναγνώριζαν ότι το dock ουσιαστικά είναι… κενό, μιλούσαν για το Switch λες και δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Όπως έγραψα ήδη, είναι στην καλύτερη δυνατή υλοποίηση (γίνεται άμεσα, αποσπούνται τα joycons, υπερχρονίζεται σημαντικά η GPU για να δώσει υψηλότερες αναλύσεις) αλλά, μιλάμε για μια λειτουργία TV out την οποία πρωτοείδαμε μια δεκαετία πριν με το PSP! Ναι, η διαφορά στον σχεδιασμό της υλοποίησης είναι μεγάλη, άλλωστε αυτό είναι το βασικό selling point του Switch, ενώ για το PSP ήταν ένα επιπλέον option. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ξαφνικά ανακαλύψαμε τον τροχό!
Και πάμε στο ακόμα πιο περίεργο θέμα της ειδησεογραφικής παρουσίασης του Switch… Έβλεπα στο ένα review μετά το άλλο μια περίεργη φράση: “Επιτέλους η δυνατότητα για home console gaming on the go”… Ότι για πρώτη φορά μπορεί κάποιος να παίξει σε φορητό, τίτλους ποιότητας κονσόλας. Είναι αυτές οι στιγμές που πας και κοιτιέσαι στον καθρέφτη και αναρωτιέσαι από ποια διάσταση έχεις έρθει.
Δηλαδή κύριοι, όλα αυτά τα χρόνια ζούσα ένα ψέμα; Τίτλοι όπως το Castlevania: Aria of Sorrow, το Final Fantasy VI και το Metroid Mission Zero στο Gameboy Advanced, τα God of War Chains of Olympus και Ghost of Sparta, το Tekken 6 και το Metal Gear Solid Peace Walker στο PSP, το Uncharted: Golden Abyss, το Killzone: Mercenary και το Injustice: Gods among us στο PS Vita… Όλα αυτά δεν ήταν gaming επιπέδου home console συστήματος; Τι ήταν; Το φιδάκι του Nokia 3110;
Όπως έγραψα και στην αρχή δεν έχω κάποιο πρόβλημα με το Switch… Ναι, παραείναι μεγάλο για τις δίκες μου ανάγκες, αλλά, είναι συνολικά ένα καλοφτιαγμένο σύστημα… Κατά την γνώμη μου ότι καλύτερο έχει παράγει η Nintendo τα τελευταία 10-15 χρόνια. Το πρόβλημα μου είναι οι “ειδήμονες” που με μισές αλήθειες προσπαθούν να δημιουργήσουν το απαραίτητο, και πάντα κερδοφόρο, “buzz” που θα αυξήσει τα clicks και τα comments στο τέλος του κάθε post.
