Γιώργος Παύλου
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία 10 χρόνια το console gaming, σε επίπεδο ανταγωνισμού, έχει μετατραπεί σε υπόθεση των Sony και Microsoft (με τη Nintendo να έχει θέσει εαυτόν ουσιαστικά εκτός αφού προσφέρει πολύ διαφορετικά προϊόντα).
Το θέμα είναι ότι μέχρι σχετικά πρόσφατα οι δυο εταιρίας ήταν “κλειδωμένες” σε ένα έντονο “αγώνα δρόμου” ο οποίος έφερνε την μια στα βήματα της άλλης. Ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα οτι, παρά τις όποιες διαφορές στον τομέα της υπολογιστικής ισχύς, η αρχιτεκτονική των PS4 και XBOX One είναι ουσιαστικά η ίδια.
Παρόλα αυτά, το τελευταίο χρονικό διάστημα Sony και Microsoft δίνουν έμφαση σε εντελώς διαφορετικούς τομείς των συστημάτων τους με αποτέλεσμα, τις τελευταίες εβδομάδες, να βρίσκομαι σε μια σουρεαλιστική κατάσταση, όπου βλέπω ανακοινώσεις της Microsoft σχετικά με το XBOX, που με κάνουν να απορώ γιατί δεν λειτουργεί με ανάλογο τρόπο η Sony, και μετά να βλέπω τις ανακοινώσεις της Sony και αναρωτιέμαι γιατί η Microsoft δεν ξεπατικώνει την στρατηγική της…
Τι εννοεί όμως ο “ποιητής”;
Η αξία του παρελθόντος…
Πρέπει να έχουν γραφτεί σελίδες επί σελίδων για την αξία του backwards compatibility και κατά πόσο μετράει σε ένα νέο σύστημα. Ότι και αν πιστεύετε όμως, δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να έλεγε “εμένα με χαλάει και δεν το θέλω”.
Στον τομέα του backwards compatibility η Microsoft έχει δώσει απλά ρεσιτάλ με το XBOX One: Το σύστημα κάνει εξαιρετικό emulation του 360 (μιλάμε για προγραμματιστικό άθλο), με σχεδόν 300 διαθέσιμους τίτλους και, εδώ και λίγες μέρες έχει αποκτήσει πρόσβαση και σε τίτλους του αρχικού XBOX, με 13 τίτλους να έχουν ήδη την εμφάνιση τους.
Το κερασάκι στην τούρτα; Αν έχετε τα δισκάκια από τα συμβατά παιχνίδια (είτε του 360 είτε του ΧΒΟΧ) το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να τα βάλετε στο XBOX One και … Voila!
Ο εξαιρετικός τρόπος που έχει χειριστεί η Microsoft το όλο πράγμα να κάνει την απραγία της Sony στον τομέα να δείχνει τουλάχιστον εκνευριστική! Καταλαβαίνω ότι το PS3 έχει τόσο “εξωτική” αρχιτεκτονική (έχω αναλύσει το θέμα εδώ) που το emulation από το PS4 (για να μην πω και από το PS5) είναι πρακτικά αδύνατο, αλλά η Sony θα έπρεπε να έχει ΗΔΗ προσφέρει τη δυνατότητα στους κατόχους του PS4 να παίζουν παιχνίδια του PS2.
Ουσιαστικά με τα PS2 Classics στο PSN έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει ήδη η “πλατφόρμα” ώστε το PS4 να κάνει emulation στο σύστημα. Αντί όμως να έχουμε τη δυνατότητα να παίζουμε τίτλους του PS2 κατευθείαν στο PS4, έχουν κυκλοφορήσει ως digital download λιγότεροι από 50 τίτλοι με κόστος από 10€ έως 15€! Μια δυνατότητα δηλαδή που ουσιαστικά προσφέρεται δωρεάν στο XBOX One, στο PS4 στοιχίζει και μάλιστα ακριβά!
Βεβαία, υπάρχει και το εντελώς αψυχολόγητο γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε η δυνατότητα για να παίξει κάποιος τίτλους του PS1 στο PS4…
Σε αύτη τη περίπτωση δεν αναφέρομαι καν στη δυνατότητα να παίζεις κατευθείαν από το δισκάκι αφού το Blu-Ray Drive του PS4 δεν έχει τη δυνατότητα αναπαραγωγής CD. Αυτό δεν δικαιολογεί ότι δεν γίνεται να παίξουμε τα παιχνίδια του PS1 που έχουν αγοραστεί μέσω PSN, μια δυνατότατα που την έχουν τα PSP, PS Vita και PS3!
Η δύναμη των αποκλειστικοτήτων…
Ωραία τα άπειρα teraflops, οι multimedia δυνατότητες και το super design αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την δύναμη των αποκλειστικών τίτλων.
Ένα απλό παράδειγμα; Το 2017 αγόρασα το New 2DS XL για ένα και μόνο λόγο: Την κυκλοφορία του Metroid Samus Returns. Όταν κυκλοφορεί ένα τίτλος που τον θέλεις σαν τρελός και δεν κυκλοφορεί ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού, τι θα κάνεις; Θα βάλεις το χέρι στην τσέπη και θα αγοράσεις το σύστημα…
Η Sony δείχνει να έχει καταλάβει πολύ καλά αυτό το κομμάτι του gaming. Για τους επομένους μήνες το PS4 περιμένει μια σειρά από τίτλους, οι όποιοι φαίνονται εξαιρετικοί και δεν είναι διαθέσιμοι ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού: The Last of us Part II, Final Fantasy VII Remake, Shadow of the Colossus Remake, Detroit: Become Human, Spider-Man, God of War, Days Gone, Death Stranding…
Ειλικρινά, οι μισοί από τους παραπάνω τίτλους θα μπορούσαν να είναι system sellers.
Μπορούμε να πούμε ότι το ίδιο ισχύει αυτή την στιγμή και το ΧΒΟΧ; Με μια λέξη, όχι… Η περσινή απόφαση της Microsoft να κυκλοφορούν ΟΛΟΙ οι τίτλοι του ΧΒΟΧ και για windows PC, έχει επί της ουσίας μετατρέψει την κονσόλα σε ένα είδους “Steam Box”… Θυμάστε… Tα PC/ κονσόλες που προσπάθησε πριν λίγο καιρό να προωθήσει η Valve και θα “τρέχουν” ένα λειτουργικό με βάση το Steam.
Προφανώς η Microsoft θέλει να προωθήσει το ίδιο concept, κάνοντας τα Windows 10 και το XBOX μια κοινή πλατφόρμα, κάτι το όποιο έχει δημιουργήσει στην κονσόλα της ένα σημαντικό πρόβλημα: ΔΕΝ έχει αποκλειστικότητες! Θεωρητικά, όποιος έχει PC (με τα κατάλληλα specs) έχει και πρόσβαση στους τίτλους του XBOX!
Εγώ προσωπικά που δεν έχω ΧΒΟΧ, όταν άκουσα την περσινή κίνηση της Microsoft για το κοινό Library μεταξύ κονσόλας και windows, πήρα την απόφαση στο επόμενο upgrade που θα κάνω στο PC μου, να ξοδέψω 100-130€ παραπάνω ώστε να μπορώ να παίξω όποιους τίτλους του XBOX δεν θα κυκλοφορήσουν στο PS4.
Άλλωστε με τις ταχύτατες εξελίξεις στις GPU (με το 4Κ gaming να είναι κάτι απόλυτα εφικτό ακόμα και για Mid-range μοντέλα), σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι τίτλοι, ως βάση, θα κυκλοφορούν και στο “μικρό” XBOX One S, σημάνει ότι ένα με ένα σχετικά μικρό επιπλέον κόστος, θα μπορώ να παίζω αυτά τα παιχνίδια στα 900p/1080p με medium settings…
Άρα γιατί να μπω στη διαδικασία να αγοράσω ένα ακόμα σύστημα; Το XBOX έχει ανάγκη τίτλους που θα είναι διαθέσιμοι ΜΟΝΟ σε αυτό και πουθενά αλλού.
Δυο πόρτες έχει η ζωή…
H Sony και η Microsoft έχουν αποφασίσει να ακολουθούσουν αρκετά διαφορετικές στρατηγικές στον τρόπο που επενδύουν στο software library των συστημάτων τους. Παρόλα αυτά, πιστεύω ακράδαντα ότι έχουν πολλά να “μάθουν” η μια από την άλλη, με κερδισμένους από αύτη τη διαδικασία εμάς ως gamers.
