___________________________________________________________________________________________
ΕΙΔΟΣ : Action-RPG, Hack’n’Slash
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΓΙΑ : PS Vita, PS4, Switch PC
REVIEWER : Γιώργος Παύλου
REVIEWED ON : PS Vita, PS4
___________________________________________________________________________________________
Remasters και HD Editions… Τα τελευταία χρόνια έχουμε κυριολεκτικά ένα “κατακλυσμό” από τέτοιου είδους επανακυκλοφορίες παιχνιδιών.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, εγώ προσωπικά έχω δει το συγκεκριμένο θέμα πολύ θετικά: Μέσα από τέτοιες κυκλοφορίες δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον να παίξει τίτλους που δεν έπαιξε τα προηγούμενα χρόνια, με σημαντικές αναβαθμίσεις και, πολλές φορές, σε φτηνά πακέτα που συμπεριλαμβάνουν όλα τα παιχνίδια μια σειράς, με όλα τα DLC (π.χ. BioShock Collection).
Έτσι, όταν έμαθα ότι η InExile θα κυκλοφορούσε το μια Remastered έκδοση του The Bard’s Tale του 2004, με το παιχνίδι να έρχεται και στο PS Vita, πραγματικά χάρηκα αφού το όλο concept μου έφερνε στο μυαλό Monty Python, αλλά δεν είχα την ευκαιρία να παίξω το αρχικό παιχνίδι όταν είχε πρωτοβγεί… Κατά πόσο, όμως, έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικό remaster; Η απάντηση είναι μάλλον απογοητευτική…
The Bard’s Song
Έχετε αναλάβει τον ρόλο του ήρωα, του αντί-ήρωα, ακόμα και του “κακού”… Σίγουρα όμως δεν έχετε τον ρόλο του συγκεκριμένου βάρδου! Ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού δεν ενδιαφέρεται να σώσει κάποιον ή να κατακτήσει τον κόσμο… Τα κίνητρα του μπορεί να τα συνοψίσει κάποιος σε δυο βασικές κατηγορίες: Λεφτά και γυναίκες.
Έτσι, θα σας φανεί απόλυτα φυσικό όταν δείτε τον Βάρδο να αρνείται πεισματικά να αναλάβει κάποιο Quest, ενώ ο μοναδικός λόγος που δέχεται να “μπλεχτεί” στην περιπέτεια του παιχνιδιού και να απελευθερώσει την πριγκηπέσα Caleigh, είναι η υπόσχεση της για μυθικά πλούτη και… ξέφρενες νύχτες.
Αν υπάρχει κάτι που κάνει το The Bard’s Tale να ξεχωρίζει, και ουσιαστικά να σας κρατήσει στο παιχνίδι, είναι το χιούμορ του το οποίο είναι διάχυτο σε όλους σχεδόν τους τομείς και από πολλές απόψεις είναι το καλύτερο στοιχείο του.
Από τα σχόλια του χαρακτήρα, των NPC’s, των έχθρων, τα απίστευτα τραγούδια, μέχρι τον σχολιασμό του αφηγητή, θα πιάσατε πάρα πολλές φορές τον εαυτό σας να χαμογελάσει και να συνεχίζει το παιχνίδι μονό και μονό για τον χαβαλέ της υπόθεσης.
Sing-along
Με μια πρώτη ματιά το παιχνίδι μοιάζει με ένα top-down action/RPG, με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που φέρνει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία στο gameplay: Η δυνατότητα να κάνετε summon σε χαρακτήρες οι οποίοι πολεμούν στο πλάι σας, με τον καθένα να έχει τις δικές του μοναδικές ικανότητες…
Με την Crone να ειδικεύετε στο healing, τον Knight που είναι μια πολεμική “μηχανή” ή το Light Fairy που φωτίζει τις σκοτεινές περιοχές (και αρκετούς ακόμα χαρακτήρες διαθέσιμους), ανά πάσα στιγμή μπορείτε να επιλέξετε από τα summon spell που έχετε στη διάθεση σας ποιους συντρόφους θα έχετε δίπλα σας.
BEFORE YOU PLAY: Δείτε το Monty Python and the Holy Grail για να μπείτε στο κλίμα στο παιχνιδιού…
Πάρα όμως τα όποια RPG στοιχεία, μην αφήσετε το The Bard’s Tale να σας ξεγελάσει. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρά Hack ‘N Slash τίτλο με ένα ιδιαίτερα arcade feeling. Ναι, ανεβαίνετε level και κερδίζετε skill points για την απόκτηση νέων ικανοτήτων, αλλά η όλη διαδικασία επηρεάζει ελάχιστα τον καθαρά action χαρακτήρα του παιχνιδιού.
Αυτό γίνεται ακόμα πιο εμφανές από το loot system και το πολύ ιδιαίτερο inventory που…. δεν υπάρχει. Κυριολεκτικά! Ότι αντικείμενο μαζεύετε από τους εχθρούς που ξεπαστρεύετε και δεν μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε, μετατρέπεται αυτομάτως σε χρήματα, ενώ αν βρείτε μια καλύτερη πανοπλία ή όπλο αυτό γίνεται αυτομάτως equip αντικαθιστώντας το παλιό σας αντικείμενο…
Βεβαία, το ιδιαίτερα απλοϊκό gameplay του παιχνιδιού λειτούργει σαν δίκοπο μαχαίρι… Από την μια όταν έχεις λίγο χρόνο και θες να περάσεις κανένα 45λεπτο παίζοντας κάτι χαλαρό, χωρίς πολλούς μηχανισμούς το Bard’s Tale είναι ιδανικό.
Ταυτόχρονα, ειδικά μετά από ένα σημείο που θα αποκτήσετε κάποια ισχυρά summons, το παιχνίδι αρχίζει να γίνεται ιδιαίτερα εθιστικό αφού θα έχετε τη δυνατότητα να ξεπαστρεύετε τους εχθρούς που έρχονται κατά κύματα με ιδιαίτερη ευκολία…
Από την άλλη, οι πρώτες ώρες του παιχνιδιού, ειδικά μέχρι να αποκτήσετε τη δυνατότητα να έχετε 2-3 summons ταυτόχρονα, είναι τρομερά βαρετές (και αρκετά δύσκολες), αφού θα αντιμετωπίζεται ξανά και ξανά τους ίδιους εχθρούς, με ένα μονότονο button smashing, κάνοντας ξανά και ξανά την ίδια κίνηση.
Being cheap…
Έχω παίξει αρκετά Remasters τα τελευταία χρόνια, αλλά το The Bard’s Tale: Remastered and Resnarkled κερδίζει τον τίτλο του πιο ξεπεταγμένου remaster που έχω δει. Ουσιαστικά έχουμε τον τίτλο του PS2 σε υψηλότερη ανάλυση με ελάχιστες αλλαγές.
Πέρα από τα μοντέλα των χαρακτήρων που είναι αξιοπρεπή και φαίνεται να έχει γίνει κάποια δουλειά (πιθανότατα έχουν χρησιμοποιηθεί μοντέλα και textures αυτά της αρχικής έκδοσης για PC), σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι η χαμηλή ποιότητα των textures είναι εμφανής… Ειδικά στα σημεία που υπάρχει κάποιος διάλογος και γίνεται zoom in, τα textures του εδάφους θα σας βγάλουν τα ματιά.
Σε dungeons τα πράγματα είναι σχετικά καλύτερα (με κάποιες ατμοσφαιρικές φωτοσκιάσεις), αλλά στους εξωτερικούς χώρους το παιχνίδι πραγματικά δείχνει την ηλικία του.
Αν τα θέματα τελείωναν εκεί δεν θα υπήρχε ιδιαίτερο πρόβλημα. Άλλωστε μιλάμε για ένα την HD έκδοση ενός budget τίτλου 14 ετών και όχι κάποιο δραματικό remake… Δυστυχώς υπάρχουν αρκετά λειτουργικά θέματα: Όταν υπάρχουν αρκετοί εχθροί το παιχνίδι μπαίνει σε slow motion, σε στενούς χώρους στοιχεία του περιβάλλοντος θα κρύβουν τον χαρακτήρα σας, ενώ στην έκδοση του PS Vita υπάρχει ένα bug με τα σημεία που υπάρχει νερό, εμφανίζοντας απλά ένα μαύρο κενό…
Είναι κάτι από αυτά game breaking; Όχι, σε καμιά περίπτωση. Αλλά περιμένεις ένα remaster να έρχεται βελτιωμένο όχι με επιπλέον προβλήματα…
Εκεί που τα πράγματα είναι διασκεδαστικά είναι στο κομμάτι του ήχου. Το voice acting, χωρίς να είναι πρωτόγνωρο, είναι αρκετά καλό, με την φωνή του αφηγητή να κερδίζει τις εντυπώσεις. Ακόμα και τα τραγούδια που θα ακούσετε σε διάφορες περιστάσεις (με το hitακι “the Chosen one” να καίει τα charts) είναι αρκετά χαβαλετζίδικα, τονίζοντας το δυνατότερο σημείο του παιχνιδιού: Το χιούμορ του.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Για όσους θέλουν ένα χαλαρό hack’n’slash τίτλο με κάποια RPG στοιχεία, αρκετό γέλιο, χωρίς να χρειάζεται να σπάζετε το κεφάλι σας με inventory management και προσεκτικό leveling, το The Bard’s Tale: Remastered and Resnarkled θα σας αφήσει ικανοποιημένους, πάρα τα όποια προβλήματα. Παρόλα αυτά, δεν αλλάζει το γεγονός ότι ένα από τα πιο “τεμπέλικα” remasters που έχουν κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό…
