ΕΙΔΟΣ : RPG
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΓΙΑ : PS Vita, XBOX One, Switch, PC
REVIEWED ON : PS Vita
Είστε λάτρεις των Pen & Papper RPGs; Είστε οπαδοί του Dungeon Crawling; Αναπολείτε με νοσταλγία παιχνίδια όπως το Eye of The Beholder και το Lands Of Lore; Τα Dark Souls σας φαίνονται εύκολα και θέλετε κάτι πιο challenging (το γράφω και δεν το πιστεύω); Κυρίες και κύριοι, το Stranger of Sword City είναι εδώ και είναι ακριβώς αυτό που ψάχνετε!
*To παιχνίδι στο Switch έχει κυκλοφορήσει ως Stranger of Sword City Revisited και έχει κάποια επιπλέον στοιχεία στο gameplay.
Lost (?)
Τα πράγματα ξεκινούν με αρκετά περίεργο τρόπο για εσάς αφού ο τρόπος με τον οποίο μπαίνετε στον κόσμο του παιχνιδιού είναι “ανορθόδοξος”. Δεν είστε κάποιο Elf ή Dwarf από κάποιο μαγικό κόσμο, αλλά ένας απλός άνθρωπος που είχε την ατυχία να επιβιβαστεί σε “λάθος” πτήση…
Πόσο λάθος; Αρκεί να σας πω ότι κατά την διάρκεια της πτήσης σας, το αεροπλάνο πέρασε μέσα από μια μυστηριώδη “πύλη” κάτι που οδήγησε στη συντριβή του σε ένα τελείως διαφορετικό κόσμο. (Οι developers μάλλον λατρεύουν τη σειρά Lost).
Βρίσκεστε πλέον στο σκοτεινό και ταυτόχρονα ονειρικό Escario, ένα φανταστικό κόσμο ο οποίος είναι λες και βγήκε μέσα από το Dungeons & Dragons, γεμάτο ιππότες, μάγους, κληρικούς, ξωτικά νάνους και, φυσικά δεκάδες τέρατα! πολύ σύντομα ανακαλύπτετε ότι δεν είστε ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος έχει βρεθεί στον κόσμο αυτό! Μάλιστα είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι έτσι ώστε να έχουν το δικό τους Guild και οι κάτοικοι του Escario τους έχουν ονομάσει “Strangers”.
Ως Stranger απολαμβάνεται μια ιδιαίτερη εκτίμηση στον Ecario. Οι άνθρωποι είναι πολύ πιο δυνατοί σε αυτό τον κόσμο, και, το πιο σημαντικό, είναι οι μοναδικοί οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να εξοντώσουν μια ειδική κατηγορία τεράτων: Τα Lineage types. Ισχυρά τέρατα τα οποία αν δεν εξοντωθούν από κάποιον Stranger, κάνουν respawn.
Όπως καταλαβαίνεται, τόσο εσείς όσο και οι υπόλοιποι Strangers, είστε απαραίτητοι για τους κατοίκους του Escario.
Θα καταφέρετε να επιβιώσετε στον μαγικό αυτό κόσμο; Υπάρχει τρόπος να επιστρέψετε στη δική σας πραγματικότητα; Ποια είναι τα κίνητρα των αρχηγών των τριών διαφορετικών φατριών του Escario; Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα ερωτήματα, θα κληθείτε να απαντήσετε μέσα από τις δεκάδες ώρες του παιχνιδιού.
A Hard life…
Πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι: Το Stranger of Sword City είναι ένα τρομερά δύσκολο παιχνίδι! Ακόμα και στο “Begginer” από την αρχή του παιχνιδιού θα χρειαστεί πολλές φορές να κάνετε reload το τελευταίο σας save!
Από πολλές απόψεις είναι ένα old-scholl Dungeon Crawling RPG στα πρότυπα παιχνιδιών όπως τα Eye of The Beholder. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα first person RPG, στο οποίο ελέγχεται μια ομάδα χαρακτήρων (έως 6), με ένα turn-based σύστημα μάχης και, με κύριο χαρακτηριστικό, το γεγονός ότι η κίνηση σας γίνεται τετράγωνο-τετράγωνο.
Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για ιδιαίτερα hardcore καταστάσεις οι οποίες απευθύνονται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό.
Από την αρχή της δημιουργίας του χαρακτήρα σας γίνεται προφανές ότι το παιχνίδι έχει ιδιαίτερες επιρροές από το D&D. Υπάρχουν όλες οι “παραδοσιακές” κλάσεις που περιμένατε σε ένα παιχνίδι του είδους (Fighter, Wizard, Cleric) με μερικές πιο ιδιαίτερες κατηγορίες όπως Samurai και Ninja.
Το ίδιο ισχύει και για την επιλογή της φυλής των χαρακτήρων που μπορείτε να δημιουργήσετε (αν και ο κεντρικός σας χαρακτήρας είναι υποχρεωτικά άνθρωπος): Μπορείτε να επιλέξτε ανάμεσα σε Humans, Elfs, Dwarf, Halflings (τα οποία ονομάζονται Migmy) και οι πιο ιδιαίτεροι αιλουροειδής Ney.
Φυσικά η κάθε κλάση έχει τις δικές της ξεχωριστές ικανότητες, ενώ η κάθε φυλή έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά πιο αναπτυγμένα από αλλά κάτι το οποίο θα πρέπει να προσέξετε σε συνδυασμό με την κλάση του χαρακτήρα που έχετε σκοπό να δημιουργήσετε.
Όπως φαντάζεστε, κατά την διάρκεια των περιηγήσεων θα έρθετε αντίπαλοι με δεκάδες τέρατα (με το απαραίτητο looting φυσικά). Οι μάχες αυτές χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: Τις εμφανείς, οπού ο κάθε εχθρός εμφανίζεται στην οθόνη σας ως μια στήλη φωτιάς και βρίσκονται σταθερά σημεία, και τις random οπού (όπως λέει και το όνομα…) είναι τυχαίες και “σκάνε” στα καλά καθούμενα, χωρίς όμως να γίνονται κουραστικές.
“Προσοχή όμως! Όταν ξεκινάτε μια μάχη δείτε οπωσδήποτε το level των αντιπάλων σας”
Προσοχή όμως! Όταν ξεκινάτε μια μάχη δείτε οπωσδήποτε το level των αντιπάλων σας και αν δείτε πως είναι πολύ μεγαλύτερο από το δικό σας προσπαθήστε να ξεφύγετε γιατί κινδυνεύετε να χάσετε όλοι σας την ομάδα! Αυτά τα τυχαία “καρφιά” στην δυσκολία των μαχών, στην αρχή θα σας φανούν εκνευριστικά (ειδικά να “χάσετε” 4-5 βαρβάτους χαρακτήρες) στην συνεχεία όμως θα σας κάνουν να εκτιμήσετε το γεγονός ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζετε την κάθε μάχη που προκύπτει με σεβασμό.
Βουτυρώνοντας το μαστίγιο…
“Που είναι η δυσκολία στα παραπάνω;” θα με ρωτήσετε οι περισσότεροι… Λοιπόν, το Stranger of Sword City έχει σχεδόν σε όλους του τους μηχανισμούς του gameplay μια σειρά από διλήμματα-ρίσκα τα οποία μπορούν να έχουν καθοριστική (και πολλές φορές μη αναστρέψιμη) σημασία για την εξέλιξη της ομάδας σας…
Το πιο σημαντικό στοιχειό είναι αυτό του permadeath των χαρακτήρων της ομάδας σας. Στα παιχνίδια του είδους συνήθως όταν ένας χαρακτήρας σας έχανε όλα τα hit points έβγαινε έκτος μάχης μέχρι να τον επαναφέρεται είτε με το κατάλληλο αντικείμενο, ή spell ή πηγαίνοντας στον κατάλληλο NPC.
Τα πράγματα στο Stranger of Sword City είναι λίγο διαφορετικά… Ο κάθε χαρακτήρας, βλέπετε έχει ένα συγκεκριμένο αριθμό από life points (maximum να είναι 3) και κάθε φορά που πεθαίνει, χάνει και ένα. Χάστε τα όλα και o χαρακτήρας αυτός πεθαίνει για πάντα! Φυσικά υπάρχει τρόπος για να ανακτήσετε τα Life points ενός χαρακτήρα, αλλά αυτό σημαίνει ότι ή θα πρέπει να το αφήσετε στο guild σας για ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ώρες παιχνιδιού ή να πληρώσετε τεράστια ποσά χρημάτων…
Ο μηχανισμός του permadeath των χαρακτήρων έχει συνδυαστεί με την δυνατότητα να φτιάχνεται στο Guild σας πολύ γρήγορα νέους χαρακτήρες για να μπορείτε να τους εναλλάσσεται στην ομάδα σας.
Πολύ γρήγορα όμως θα βρεθείτε σε μια σειρά διλήμματα: Οι νέοι χαρακτήρες δεν θα είναι τόσο υψηλού level με αυτούς που έχετε ήδη και θα είναι αδύναμοι συγκριτικά (και πολύ πιο εύκολο να πεθάνουν). Από την άλλη, αν εναλλάσσετε πολύ συχνά ανάμεσα στους χαρακτήρες σας θα βρεθείτε με πολλούς μέτριου level.
Save Me!
Αν προσθέσετε στα παραπάνω, γεγονός ότι μπορείτε να κάνετε Save ΜΟΝΟ στο Guild σας, καταλαβαίνετε ότι η λύση “φορτώνω το προηγούμενο save”, δεν είναι πάντα λειτουργική αφού, σε πολλές περιπτώσεις, θα χάσετε πολλές ώρες gameplay...
Αυτή η αδυναμία όμως, να σώσετε με κάποιον τρόπο το παιχνίδι σας όταν είστε σε ένα Dungeon, είναι και ένα από τα μεγάλα προβλήματα του Stranger of Sword City. Δεν γίνεται να παίζεις δυο ώρες χωρίς την δυνατότητα να κάνεις save! Ναι, υπάρχουν κάποια teleportation points που σε μεταφέρουν στο Guild, αλλά τα διαστήματα μεταξύ τους είναι πάρα πολύ μεγάλα.
Καταλαβαίνω ότι οι developers δεν ήθελαν τους παίκτες να κάνουν συνεχώς load οπότε έχαναν ένα χαρακτήρα, αλλά, υπάρχουν λύσεις για το θέμα. Ας το έκαναν όπως το Dark Souls που αν κάνεις quit το παιχνίδι κάνει αυτόματος save στο σημείο που είσαι.
“Δυο δρόμους έχει η ζωή…”
Τα διλλήματα όμως δεν σταματούν στο permadeath των χαρακτήρων. Το παιχνίδι έχει το Ambush system με το οποίο μπορείτε, σε συγκεκριμένες περιοχές, να στήσετε “ενέδρα” έτσι ώστε να βρείτε πλάσματα που κουβαλάνε ιδιαίτερα αντικείμενα…
Με αυτό το σύστημα βλέπεται μια γενική περιγραφή για το τι αντικείμενο έχει μαζί του ο εχθρός και αν το θέλετε, μπορείτε να ξεκινήσετε την μάχη. Αν το αντικείμενο δεν σας κάνει, μπορείτε να αφήσετε τον εχθρό να φύγει και να περιμένετε τον επόμενο, ανεβάζοντας όμως έτσι το ρίσκο να πέσει η ομάδα σας θύμα ενέδρας.
“Το Stranger of Sword City έχει σχεδόν σε όλους του τους μηχανισμούς του gameplay μια σειρά από διλήμματα”
Ακόμα και ο μηχανισμός του looting έχει το δικό του ρίσκο! Tα αντικείμενα που αποκτάτε μετά από κάθε μάχη, έχουν μια γενική περιγραφή, π.χ. “Sword”, και για να μπορέσετε να το χρησιμοποιήσετε πρέπει πρώτα να το “αναγνωρίσετε”. Αυτό γίνεται αυτόματος όταν βγαίνετε από ένα dungeon, αλλά αν προσπαθήσετε να αναγνωρίσετε το αντικείμενο όταν είστε μέσα στο λαβύρινθο, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει Cursed αν αποτύχετε!
Όλα τα παραπάνω καταφέρνουν να κάνουν το Stranger of Sword City τρομερά εθιστικό! Τα διλήμματα που θα έχετε μπροστά σας, κάνουν τις επιλογές να έχουν βαρύτητα και ποτέ δεν θα νοιώσετε overpowered. Στην αρχή μπορεί να σας φανούν υπερβολικά περίπλοκα ή εκνευριστικά, αλλά όταν μπείτε στο κλίμα του παιχνιδιού θα σας κάνουν να βάλετε δεκάδες ώρες στον τίτλο.
Carrot and stick
Το Stranger of Sword City καταφέρνει να στον τεχνικό τομέα να μας εκπλήξει τόσο θετικά όσο και αρνητικά… Ας ξεκινήσουμε με τα ευχάριστα: Τα 2D σχέδια του παιχνιδιού είναι απλά πανέμορφα, τόσο των χαρακτήρων-έχθρων όσο και οι απλές hand-drawn εικόνες διαφόρων τοποθεσιών. Αν και τα sprites είναι επί της ουσίας στατικά, με κάποιο πολύ περιορισμένο animation για να δίνει την εντύπωση της “κίνησης”, τα σχέδια είναι τόσο όμορφα που πραγματικά θα τα θαυμάσετε.
“Υπάρχουν δυο τελείως διαφορετικά art-styles ανάμεσα στα οποία μπορείτε να επιλέξετε και, ανά πάσα στιγμή, να αλλάξετε”
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι υπάρχουν δυο τελείως διαφορετικά art-styles ανάμεσα στα οποία μπορείτε να επιλέξετε και, ανά πάσα στιγμή, να αλλάξετε μέσα από τα option του παιχνιδιού . Είναι τρομερά διαφορετικά, με το ένα σκοτεινό και σοβαρό και το άλλο πιο “χαριτωμένο”, αλλάζοντας τα sprites όλων των NPC χαρακτήρων (δείτε την εικόνα που ακολουθεί για να πάρετε ένα παράδειγμα). Τόσα χρόνια “φούρναρης” πρώτη φορά βλέπω να υπάρχει μια τέτοια επιλογή σε παιχνίδι!
Πάμε όμως και στα αρνητικά… Τα dungeons μέσα στα οποία κινήστε είναι 3D αλλά τα γραφικά είναι πάρα, μα πάρα πολύ απλά και τα textures πολλές φορές αδικαιολόγητα χαμηλής ποιότητας.
Αυτό όμως που με ενόχλησε πραγματικά είναι το φρικαλέο pop-up όταν κινήστε στους εξωτερικούς χώρους. Μιλάμε για καταστάσεις χειρότερες από την εποχή του PS1! Με ένα τετράγωνο διάφορα βλέπετε να “σκάει” μπροστά σας ένα κτίσμα που πριν απλά δεν υπήρχε!
Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μια λογική πίσω από το όλο θέμα για μην βλέπει ο gamer τι τον περιμένει αλλά η υλοποίηση είναι απαίσια και δείχνει καθαρά “τεμπελιά” στον τομέα αυτό από την πλευρά των developers. Θα μπορούσαν να “καλύψουν” το pop-up με fog (μιλάμε τώρα για λύσεις που υπάρχουν από το Silent Hill 1!) ώστε να μην είναι τόσο κραυγαλέο.
Από την άλλη, στους εσωτερικούς χώρους, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα σε αυτό τον τομέα αφού οι διάδρομοι είναι σκοτεινοί και δεν γίνεται αντιληπτό τόσο έντονα το όλο πρόβλημα.
The Music of Dreams
Και πάμε σε ένα τομέα που το παιχνίδι πραγματικά δίνει “ρέστα”… To Stranger of Sword City έχει ένα από καλύτερα και επικότερα soundtracks που έχω ακούσει σε παιχνίδι με fantasy θεματολογία!
Κατά την μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού, θα σας συνοδεύουν εξαιρετικά ατμοσφαιρικά κομμάτια, με ονειρικά φωνητικά-ψαλμωδίες που δημιουργούν μια εξαιρετική ατμόσφαιρα. Ειλικρινά υπήρξαν αμέτρητες στιγμές που σταμάτησα να παίζω για να ακούσω με την ησυχία μου το εκπληκτικό soundtrack. Τέλος, όλοι οι σημαντικοί διάλογοι του παιχνιδιού έχουν voice-acting, το οποίο είναι στα ιαπωνικά και θα κάνει τους φίλους των anime να νοιώσουν σαν στο σπίτι τους!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Το Stranger of Sword City απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο, σκληροπυρηνικό κοινό. Είναι ένα δύσκολο παιχνίδι, με όλους σχεδόν τους gameplay μηχανισμούς να έχουν κάποιο ρίσκο και αυτό το κάνει απίστευτα εθιστικό!
Αν και η επιλογή να μην μπορείς να κάνεις save μέσα σε dungeon ίσως να κάνει μερικές φορές το παιχνίδι κουραστικό, το Stranger of Sword City θα σας χαρίσει δεκάδες ώρες dungeon crawling μέσα στον φανταστικό του κόσμο.
11/09/2016
Γιώργος Παύλου
