ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Παύλου
Όσοι είχαμε τη “χαρά” να ζήσουμε τα 90’s ως gamers, βιώσαμε ένα πολύ ιδιαίτερο φαινόμενο: Την κυκλοφορία αμέτρητων συστημάτων από εταιρίες οι οποίες διεκδικούσαν ένα κομμάτι της πίτας της ανερχόμενης βιομηχανίας.
Αποφάσισα λοιπόν να γράψω ένα άρθρο και να σας παρουσιάσω 4 gaming συστήματα τα οποία κυκλοφόρησαν εκείνη την περίοδο και, αν και ήταν από πολλές απόψεις πρωτοποριακά, επέτυχαν εντελώς. Όχι απλά εμπορικά, αλλά και στο μείνουν στη συνείδηση του κόσμου…
Αρκετά από αυτά είχα τη χαρά να παίξω όταν είχαν κυκλοφορήσει και θα κάνουμε μια μικρή ανάλυση του κάθε συστήματος, τους λογούς της αποτυχίας του, αλλά και μερικά χαρακτηριστικά παιχνίδια του καθενός. Enjoy!
TurboGrafx-16/PC-Engine
Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσω αυτό το άρθρο από το PC Engine της NEC, το μοναδικό σύστημα του άρθρου που δεν έχω δει ποτέ μου “live”.
Μπορεί να ακουστεί οξύμωρο αλλά είναι η πιο επιτυχημένη “αποτυχία” αυτής της λίστας. Το PC-Engine είναι από παρά πολλές απόψεις πρωτοπόρος στο κομμάτι του gaming. Κυκλοφόρησε το 1987 στην Ιαπωνία, ήταν εντυπωσιακά μικρό και, κατά μια έννοια ήταν η πρώτη 16-bit κονσόλα….
Κατά μια έννοια. Διότι, αν και η κεντρική CPU ήταν 8-bit, το σύστημα είχε δύο 16-bit GPUs! Για να καταλάβετε, η έκδοση του Street Fighter 2 στο PC-Engine, είναι καλύτερη σε αρκετούς τομείς από το “καθαρόαιμο” 16-bit, Mega Drive.
Οι καινοτομίες του συστήματος είναι πολλαπλές: Μιλάμε για την πρώτη κονσόλα που απέκτησε CD-ROM και μάλιστα το 1988! Στην Ιαπωνία το τέλος της 16-bit era βρήκε το PC-Engine ως μια εμπορική επιτυχία στη δεύτερη θέση, μετά το SNES, με εκατοντάδες παιχνίδια και αρκετές παραλλαγές του συστήματος. Ακόμα και σε φορητή έκδοση κυκλοφόρησε!
Δυστυχώς, η πορεία του PC-Engine στις Δυτικές αγορές ήταν ένα φιάσκο. Η NEC της Αμερικής αποφάσισε ότι τόσο το όνομα όσο και το form factor του PC Engine, έπρεπε να αλλάξουν για να πιάσουν στο Αμερικανικό κοινό. Το όνομα άλλαξε σε TurboGrafx-16 και η κονσόλα σχεδιάστηκε για να είναι μεγαλύτερη…
Όλα αυτά ήταν τρομερά χρονοβόρα και η κονσόλα ήρθε στην αμερικανική αγορά 2 εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του Sega Mega Drive. Το επιθετικό marketing της Sega και οι arcade τίτλοι που ήταν διαθέσιμοι στο Mega Drive, κυριολεκτικά σακάτεψαν την κυκλοφορία του TurboGrafx.
Μετά από αυτό η NEC αποτραβήχτηκε από τις δυτικές αγορές. Το σύστημα κυκλοφόρησε σε ελάχιστες Ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία, Πορτογαλία) με ελάχιστη διαθεσιμότητα και μηδενική προώθηση. Αυτό ήταν, πολύ απλά, το τέλος…
-
Street Fighter II: Champion Edition
-
Castlevania: Rondo Of Blood
-
Ghouls and Ghosts
Games to Check: Street Fighter II: Champion Edition, Castlevania: Rondo Of Blood, Ghouls and Ghosts
Amiga CD32
Το 1993 η Commodore, η εταιρία πίσω από τη θρυλική σειρά υπολογιστών “Amiga”, αποφάσισε να μπει δυναμικά στον χώρο του Console gaming.
Η Amiga CD32 “ξεκίνησε” με το “δεξί”: Ήταν η πρώτη 32-bit κονσόλα που κυκλοφόρησε στην δυτική αγορά! Το σύστημα ήταν ουσιαστικά μια Amiga 1200 (με ένα μικρό downgrade στον επεξεργαστή), με διπλής ταχύτητας CD-ROM και ένα… αρκετά “ανάποδο” gamepad (το οποίο δεν ήταν τόσο κακό στην χρήση όσο φαίνεται).
Το σύστημα φαινόταν αρκετά υποσχόμενο αφού ήταν πολύ πιο ισχυρό από τις μέχρι τότε κονσόλες. Φανταστείτε ότι με με ένα floppy drive και ένα πληκτρολόγιο μπορούσε να το μετατρέψει σε μια πλήρως λειτουργική Amiga 1200!
Δυστυχώς, πέρα από τις υποσχέσεις για μια νέα γενιά στο gaming η Amiga CD32 δεν κατάφερε να προσφέρει κάτι παραπάνω. Τα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν για το σύστημα δεν εκμεταλλευόταν τις δυνατότητες του και ήταν ουσιαστικά ports των παιχνιδιών που κυκλοφορούσαν για τις Amiga 500/1200, με απλά καλύτερο ήχο λόγο του CD-Rom.
Πέρα από παιχνίδια σαν το Microcosm, το οποίο ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής, η αλήθεια είναι ότι δεν έβλεπα ιδιαίτερες διαφορές με την Amiga 500 που είχα εκείνη την περίοδο. Η αδυναμία της Commodore να φέρει τίτλους στο Amiga CD32 οι οποίοι θα εντυπωσίαζαν, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα της, οδήγησαν πολύ γρήγορα στην λήθη…
-
Microcosm
-
Simon the Sorcerer
-
Beneath a Steel Sky
Games to Check: Microcosm, Simon the Sorcerer, Beneath a Steel Sky
3DO
Ίσως το πιο γνωστό σύστημα αυτής της λίστας….
Το 3DO αναπτύχτηκε σαν hardware από τους Dave Needle και R.J. Mical, τους ανθρώπους πίσω από τον σχεδιασμό της Amiga 500 και του Atari Lynx. Τα δικαιώματα της κονσόλας τα κατείχε η 3DO Interactive, η οποία παραχωρούσε τα δικαιώματα κατασκευής σε τρίτους κατασκευαστές οι οποίοι έβγαζαν της δικές τους εκδόσεις του συστήματος, η καθεμία με το δικό της μοναδικό form factor οι οποίες από άποψη hardware ήταν πανομοιότυπες και έπαιζαν ακριβώς τα ίδια παιχνίδια.
Το 3DO ήταν εντυπωσιακό σαν μηχάνημα. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εντυπωσιακό. Φανταστείτε ότι ανακηρύχτηκε “Προϊόν της χρονιάς” από τους Times για το 1993! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα εταιρίες όπως η Panasonic, η Sanyo και η Goldstar να “τρέξουν” να αποκτήσουν τα δικαιώματα του συστήματος.
Πρώτη στον χώρο μπήκε η Panasonic η οποία κυκλοφόρησε το 3DO τον Σεπτέμβριο του 1993. Για πρώτη φόρα βλέπαμε κάτι το οποίο ήταν πραγματικά Next Gen (σε αντίθεση με το Amiga CD32 που απλά δεν είχε το software). Το full motion video (που ήταν το trend της εποχής) ήταν εκπληκτικής ποιότητας, ενώ τα 3D γραφικά του συστήματος ξεπερνούσαν κατά πολύ οτιδήποτε είχε προηγηθεί!
Παιχνίδια όπως το Alone in The Dark μπορούσε να τα δεις μόνο σε πολύ ακριβά PC, ενώ διάσημα franchises όπως το Need for Speed έκαναν την παρθενική τους εμφάνιση στο 3DO!
Δυστυχώς, το όλο μοντέλο με το licencing της τεχνολογίας έκανε την κατασκευή της κονσόλας τρομερά ακριβή. Μέχρι να πέσει το κόστος του 3DO σε λογικά επίπεδα, είχαν ήδη κυκλοφορήσει το Sega Saturn και το Playstation τα οποία υποσκίασαν το, πλέον, πιο αδύναμο 3DO. Παρά τους δεκάδες εξαιρετικούς τίτλους, και τα σχέδια για ένα σημαντικά αναβαθμισμένο μοντέλο, το 3DO πολύ απλά χάθηκε.
-
Crash 'n Burn
-
Road Rush
-
The Need For Speed
Games to Check: Crash ‘n Burn, Road Rush, The Need For Speed
Lynx
Αν τα handhelds είναι your «kind of thing» σίγουρα γνωρίζετε το Game Boy της Nintendo και το Game Gear της Sega. Εξαιρετικά συστήματα και τα δυο. Αυτό που ξέρουν πολύ λίγοι είναι το Lynx της Atari, το πρώτο έγχρωμο handheld με φωτιζόμενη οθόνη, το οποίο κυκλοφόρησε το 1989 (και φυσικά είχα τη χαρά να είμαι κάτοχος για αρκετά χρόνια)!
Το Lynx σχεδιάστηκε από τους Dave Needle και R.J. Mical, τους ίδιους ανθρώπους πίσω από το 3DO, και ήταν ένα κτήνος σε επίπεδο υπολογιστικής ισχύς αφού επί της ουσίας μιλάμε για ένα 16-bit σύστημα!
Ειδικά στο κομμάτι των γραφικών, το Lynx είχε μια σειρά από προηγμένες λειτουργιές: Parallax scrolling, scalling, sprite rotation, sprite distortion… Μιλάμε για ορισμένα πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει ούτε το Mega Drive! Αν δείτε κάποια ψευδο-3D παιχνίδια που είχαν κυκλοφορήσει για το σύστημα όπως το Battle Wheels ή το Warbirds θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό!
Το σύστημα ξεκίνησε αρκετά καλά εμπορικά παρά το γεγονός ότι το GameBoy της Nintendo, το οποίο είχε κυκλοφορήσει 2 μήνες νωρίτερα, στοίχιζε τα μισά χρήματα και είχε πολύ μεγαλύτερη αυτονομία από το Lynx.
Ένα χρόνο αργότερα, όμως ήρθε το επίσης έγχρωμο Gamegear της Sega… Μπορεί να ήταν τεχνιλογικά πιο “πισω”, ακριβότερο και με χειρότερη αυτονομία, ΑΛΛΑ είχε με την υποστήριξη της Sega.
Το Lynx είχε μια αρκετά ποιοτική βιβλιοθήκη τίτλων αλλά είχε την “ατυχία” να κυκλοφορήσει από την Atari, μια εταιρία “διάσημη” στο να κυκλοφορεί καλό hardware και μετά να το εγκαταλείπει με την πρώτη δυσκολία… Με μόλις 74 παιχνίδια διαθέσιμα, το Lynx ξεχάστηκε. Παρέμεινε στην κυκλοφορία μέχρι το 1995 οπότε και διακόπηκε η παραγωγή του…
-
Shadow of the Beast
-
Blue Lightning
-
Battle Wheels
Games to Check: Shadow of the Beast, Blue Lightning, Battle Wheels
07/12/2017
