- ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Andrzej Sapkowski
- ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Seλini
- ΕΙΔΟΣ : Epic Fantasy
Από την αρχή σχεδόν του “The Witcher: Η τελευταία Ευχή”, νοιώθεις ότι ο κόσμος μέσα στον οποίο μπαίνεις έχει κάτι πραγματικά το μαγικό. Κάτι που σε κάνει να μην μπορείς να αφήσεις κάτω το βιβλίο. Και κάθε σελίδα, καταφέρνει με ένα περίεργο τρόπο να σε «σαγηνεύει» ακόμα περισσότερο!
Δεν είχε σημασία η “περίεργη” μετάφραση, ή που είχα δει πρώτα τη σειρά στο Netflix η οποία, ως ένα σημείο, αποτελεί πιστή μεταφορά του βιβλίου. Ακόμα και αν ήξερα το που θα κατέληγε η κάθε ιστορία, η αφήγηση με είχε αιχμαλωτίσει!
Δεν είναι απλά το όλο concept του κυνηγού τεράτων-υπερφυσικών πλασμάτων που με κέρδισε, στο οποίο έχω ιδιαίτερη αδυναμία από τότε που διάβασα για πρώτη φορά τις περιπέτειες του Solomon Kane. Παίζει και αυτό τον ρόλο του, αλλά εδώ έχει ένα ιδιαίτερο twist αφού, σε αντίθεση με τον χαρακτήρα του Robert Howard, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο Γκέραλτ της Ρίβια, δεν διακατέχεται από τον ίδιο δογματικό ζήλο.
Ο Γκέραλτ δεν βρίσκεται σε κάποιο ιερό crusade, με στόχο να απαλλάξει τον κόσμο από το κακό. Είναι μισθοφόρος, a blade for hire, με την ειδίκευση του να είναι η εξόντωση των υπερφυσικών απειλών. Όμως στις περιπέτειες του βιβλίου, τα “τέρατα” δεν έχουν απλά τον ρόλο του “κακού”.
Είναι χαρακτήρες με τις δικές τους ιδιαίτερες “ιστορίες”, ακόμα και όταν αυτές δίνονται έμμεσα, ως το folklore γύρω από την ύπαρξη τους. Και μέσα από κάθε τέτοια ιστορία, ο Γκέραλτ βρίσκεται συχνά μπροστά σε σημαντικά διλήμματα για το ποιος θα έπρεπε να είναι ο ρόλος του σαν Γητευτής (Witcher).
The Bigger Picture…
Το “The Witcher: Η τελευταία Ευχή” αποτελείται από σύντομες και φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες… Κάτι σαν μικρά διηγήματα τα οποία, σαν κομμάτια ενός πάζλ, όσο προχωράς την ανάγνωση, αρχίζουν και συνθέτουν με αργό, αλλά σταθερό ρυθμό, μια μεγαλύτερη εικόνα, δίνοντας σου πληροφορίες για τον ίδιο τον πρωταγωνιστή αλλά και για τον κόσμο μέσα στον οποίο κινείται.
Αυτή η διαδικασία, όπου κάθε ιστορία μέσα από τη δική της πλοκή, βάζει το δικό της λιθαράκι στην κατανόηση της όλης μυθοπλασίας, κυριολεκτικά με συνεπήρε! Το όλο πράγμα γίνεται ένα «παιχνίδι» όπου προσπαθείς να ενώσεις τα στοιχεία και να συνθέσεις όχι μόνο το background των χαρακτήρων, αλλά και μια σειρά από γεγονότα στα οποία γίνονται αναφορές.
A Ηero Unwanted
Πέρα όμως από την απολαυστική ροή των ιστοριών, αυτό που κάνει το πρώτο βιβλίο της σειράς “The Witcher” να ξεχωρίζει από το μέσο διήγημα ηρωικής φαντασίας, είναι η τραγικότητα της ιστορίας του πρωταγωνιστή.
Ως Γητευτής, o Γκέραλτ ζει ως παρίας… Οι μεταλλάξεις που είχε υποστεί, έτσι ώστε να αποκτήσει τις απαραίτητες δυνάμεις, για να είναι σε θέση να ασκεί τα “καθήκοντα” του, τον καθιστούν ανεπιθύμητο από τους «φυσιολογικούς» ανθρώπους όταν δεν είναι απαραίτητες οι υπηρεσίες του.
Υπάρχει αυτή η περίεργη ειρωνεία όπου, πολλές φορές, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου αντιμετωπίζεται από τους υπόλοιπους ανθρώπους με τον ίδιο φόβο, θυμό και μίσος που δείχνουν και για τα πλάσματα από τα οποία περιμένουν και απαιτούν και να τους προστατέψει. Ακόμα και όταν από μόνοι τους αποζητούν τις υπηρεσίες του γητευτή, είναι έκδηλη η απέχθεια τους.
Ο Γκέραλτ είναι ο ήρωας που δεν θα έχει ποτέ την αναγνώριση που του αξίζει. Είναι επιθυμητός μόνο για όσο είναι απαραίτητος. Και όλα τα παραπάνω τα έχει αποδεχτεί. Στωικά, υπομένει την απόρριψη και ταυτόχρονα δείχνει ένα είδος κατανόησης για την συμπεριφορά που εισπράττει, δημιουργώντας έτσι ένα πραγματικά περίπλοκο και πολυεπίπεδο χαρακτήρα, ο οποίος “δραπετεύει” από τα στερεότυπα της Ηρωικής Φαντασίας.
“Every story has already been told”
Όταν ασχολείσαι με ένα είδος λογοτεχνίας επί χρόνια ως αναγνώστης, είναι δύσκολο μετά από ένα σημείο πραγματικά να εντυπωσιαστείς, να δεις κάτι που θα σε καταπλήξει. Άλλωστε, όπως είχε πει και η Anna Quindlen, “Every story has already been told”. Σωστά;
Και όμως, ο Andrzej Sapkowski με τη πένα του, καταφέρνει μέσα από το “The Witcher: Η τελευταία Ευχή” να δημιουργήσει χαρακτήρες μοναδικούς και πολυσύνθετους, που ξεφεύγουν από τις νόρμες του Sword and Sorcery, κάνοντας με αυτό τον τρόπο, ακόμα και concepts ιστοριών οι οποίες φαντάζουν χιλιοειπωμένες, να αποκτούν ένα μοναδικό και καθηλωτικό twist.
Γιώργος Παύλου
10/06/2021